Μήνες τώρα σκέφτομαι αν πρέπει να γράψω ή όχι για το θέμα της αποβολής.
Έχω ένα κοριτσάκι 19 μηνών που είναι υγιέστατο και με γεμίζει όσο τίποτα στον κόσμο. Τώρα όμως θα είχα άλλο ένα μωράκι που θα ήταν 2 μηνών. Δυστυχώς το έχασα όταν ήμουν 2 1/2 μηνών έγκυος. Πέθανε μέσα μου και ο γιατρός είπε ότι ήταν προβληματικό το έμβρυο και ότι δεν θα ζούσε έτσι κι αλλιώς.
Από τη μία «χαίρομαι» που έγινε αυτό, γιατί δεν θα ζούσε για πολύ ή θα έπρεπε να το ρίξω, από την άλλη εξακολουθώ να το σκέφτομαι να με πονάει.
Ο άντρας μου μετά από αυτό το περιστατικό ούτε που θέλει να ξανακουσει για άλλο παιδί. Όλοι μου λένε ότι ήταν πολύ νωρίς όταν χάθηκε το μωράκι μου και δεν θα έπρεπε να το σκέφτομαι. Εγώ όμως νιώθω ένα μεγάλο κενό, παρόλο που η κόρη μου είναι η ζωή μου.
Τι να κάνω; Μήπως είναι χαζό που ακόμη το σκέφτομαι, ενώ όλοι οι άλλοι το ξέχασαν σαν να μην είχε συμβεί ποτέ;
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
lupamai polu pou apeballes..telika exei sumbei stis perissoteres apo mas!egw to 3eperasa otan pia gennhsa to gio mou-kai se olh thn egkumosunh asfalws kai hmoun mesa sthn agwnia gia to an 8a ta kataferoume auth th fora-8a se sumbouleua na mhn to skeftesai,den uparxei kati pou 8a mporouses na kaneis....euxomai na alla3ei gnwmh o antras sou kai na xarisete ena adelfaki sthn koroula sou suntoma!!!!
αυτο που περασες εσυ το εχω περασει 5 φορες...κ δυστηχως δεν ειμαι τυχερη σαν κ εσενα γιατι εγω δεν εχω κανενα παιδακι..γιατι οπως κ να το κανεις οταν εχεις ενα μικρο ζουζουνι να γυρναει μεσα στο σπιτι το ξεπερνας πιο ευκολα...εγω εχω να σου πω μια κ μονο συμβουλη..η φυση θελησε αυτο το μικρο εμβρυο να μην γινει μωρο για τους δικους της λογους..με το να σκεφτεσαι ομως αυτο το περιστατικο συνεχεια κ να λες ποτε θα το ξεπερασω χανεις φοβερες στιγμες με την μικρουλα σου...οτι εγινε εγινε κ ανηκει στο παρελθον να μην ειμαστε μοιρολατρες παμε παρακατω..1 στις 3 εγκυμοσυνες καταληγουν σε αποβολη δεν ειναι τυχαιο που παρα πολλες κοπελες το εχουμε περασει εστω κ μια φορα...εχεις το κοριτσακι σου μην το αφησεις αυτο το γεγονος να σε τρωει αν ειναι να ερθει ενα καινουργιο μικρο καλως να ορισει!αν ο αντρας σου ειναι σιγουρος οτι μια επομενη εγκυμοσυνη με οποιοδηποτε αποτελεσμα κ αν εχει δεν θα σε ριξει στα πατωματα κ θα γινεις χειροτερα πιστευω οτι θα την θελεησει κ εκεινος...φιλια πολλα στην ζουζουνα σου!!!
Αγαπητή Κατερίνα,
Εχω ένα γιο 3 ετών που είναι και εμένα η ζωή μου!
Τον απέκτησα με δεύτερη προσπάθεια εξωσωματικής γονιμοποίησης.
Τον περασμένο Μάρτιο έκανα μία προσπάθεια για να αποκτήσω ένα δεύτερο
παιδάκι με την ίδια μέθοδο.Δυστυχώς δεν τα κατάφερα.Ο γιατρός έβαλε στη μήτρα μου 3 έμβρυάκια σε στάδιο βλαστοκύστης όπου το ένα ήταν εξαιρετικό.Πριν ακόμη κάνω τη χοριακή ονειρευόμουν το μωρό!!Απογοητεύτηκα πολύ...ακόμα το σκέφτομαι..αν είχα μείνει σε λίγες μέρες θα το έφερνα στον κόσμο..δεν το βάζω όμως κάτω..το ίδιο κάνε και εσύ..και όλες όσες θέλουν πολύ ένα παιδί!
Κοπέλα μου γλυκιά, καταλαβαίνω τον πόνο και το κενό που αισθάνεσαι... Έχω κι εγώ μια κορούλα έξι μηνών που είναι όλη μου η ζωή. Πριν την αποκτήσω βίωσα κι εγώ μια παλίνδρομη κύηση στους 2,5 μήνες η οποία με πόνεσε απίστευτα πολύ, με πλήγωσε και θα μείνει για πάντα μέσα μου μία πικρία όσα παιδάκια κι αν αποκτήσω! όπως και να το δεις, ότι και να σκεφτείς, όσα παιδάκια και να έχεις είναι μια τεράστια απώλεια που όμοιά της εύχομαι καμία γυναίκα να μη ζήσει! Δε θα ξεχάσω ποτέ τη στεναχώρια και τη θλίψη που με διακατείχε για καιρό... Ο χρόνος απλά σε βοηθάει να το ξεπεράσεις και να συνεχίσεις όχι όμως να ξεχάσεις. Είναι απόλυτα φυσιολογικό λοιπόν να το σκέφτεσαι ειδικα όσο ακόμη είναι νωπό... Να πάιρνεις δύναμη από την κορούλα σου και να μην πάψεις να προσπαθείς για δεύτερο παιδάκι εφόσον το επιθυμείς!
Κοπέλα μου ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός και θα το ξεπεράσεις όπως πολλές που περάσαν απο κάτι παρομιο να ασχοληθείς με την κοράκλα σου και να μην το σκέφτεσαι γιατι περισσότερο θα πονάς έτσι... το ότι όλοι το ξέχασαν σαν να μην έγινε δεν μπορω να το πιστέψω και λέω μιπως το κάνουν σαν να το ξέχασαν για να μην σε πονέσουν περισσότερο?... όλα καλά θα πάνε και σύντομα θα κάνεις άλλο παιδί ο άντρας σου μπορει να μην θέλειν α ακούσει για παιδί τώρα γιατι ακόμα και αυτον κατα βάθος τον πονάει και φοβάται μην σου συμβεί πάλι το ίδιο γιατί πρώτα πονάει για σένα και μετα για το παιδί που χάθεικε
lupamai polu pou apeballes..telika exei sumbei stis perissoteres apo mas!egw to 3eperasa otan pia gennhsa to gio mou-kai se olh thn egkumosunh asfalws kai hmoun mesa sthn agwnia gia to an 8a ta kataferoume auth th fora-8a se sumbouleua na mhn to skeftesai,den uparxei kati pou 8a mporouses na kaneis....euxomai na alla3ei gnwmh o antras sou kai na xarisete ena adelfaki sthn koroula sou suntoma!!!!
αυτο που περασες εσυ το εχω περασει 5 φορες...κ δυστηχως δεν ειμαι τυχερη σαν κ εσενα γιατι εγω δεν εχω κανενα παιδακι..γιατι οπως κ να το κανεις οταν εχεις ενα μικρο ζουζουνι να γυρναει μεσα στο σπιτι το ξεπερνας πιο ευκολα...εγω εχω να σου πω μια κ μονο συμβουλη..η φυση θελησε αυτο το μικρο εμβρυο να μην γινει μωρο για τους δικους της λογους..με το να σκεφτεσαι ομως αυτο το περιστατικο συνεχεια κ να λες ποτε θα το ξεπερασω χανεις φοβερες στιγμες με την μικρουλα σου...οτι εγινε εγινε κ ανηκει στο παρελθον να μην ειμαστε μοιρολατρες παμε παρακατω..1 στις 3 εγκυμοσυνες καταληγουν σε αποβολη δεν ειναι τυχαιο που παρα πολλες κοπελες το εχουμε περασει εστω κ μια φορα...εχεις το κοριτσακι σου μην το αφησεις αυτο το γεγονος να σε τρωει αν ειναι να ερθει ενα καινουργιο μικρο καλως να ορισει!αν ο αντρας σου ειναι σιγουρος οτι μια επομενη εγκυμοσυνη με οποιοδηποτε αποτελεσμα κ αν εχει δεν θα σε ριξει στα πατωματα κ θα γινεις χειροτερα πιστευω οτι θα την θελεησει κ εκεινος...φιλια πολλα στην ζουζουνα σου!!!
Αγαπητή Κατερίνα, Εχω ένα γιο 3 ετών που είναι και εμένα η ζωή μου! Τον απέκτησα με δεύτερη προσπάθεια εξωσωματικής γονιμοποίησης. Τον περασμένο Μάρτιο έκανα μία προσπάθεια για να αποκτήσω ένα δεύτερο παιδάκι με την ίδια μέθοδο.Δυστυχώς δεν τα κατάφερα.Ο γιατρός έβαλε στη μήτρα μου 3 έμβρυάκια σε στάδιο βλαστοκύστης όπου το ένα ήταν εξαιρετικό.Πριν ακόμη κάνω τη χοριακή ονειρευόμουν το μωρό!!Απογοητεύτηκα πολύ...ακόμα το σκέφτομαι..αν είχα μείνει σε λίγες μέρες θα το έφερνα στον κόσμο..δεν το βάζω όμως κάτω..το ίδιο κάνε και εσύ..και όλες όσες θέλουν πολύ ένα παιδί!
Κοπέλα μου γλυκιά, καταλαβαίνω τον πόνο και το κενό που αισθάνεσαι... Έχω κι εγώ μια κορούλα έξι μηνών που είναι όλη μου η ζωή. Πριν την αποκτήσω βίωσα κι εγώ μια παλίνδρομη κύηση στους 2,5 μήνες η οποία με πόνεσε απίστευτα πολύ, με πλήγωσε και θα μείνει για πάντα μέσα μου μία πικρία όσα παιδάκια κι αν αποκτήσω! όπως και να το δεις, ότι και να σκεφτείς, όσα παιδάκια και να έχεις είναι μια τεράστια απώλεια που όμοιά της εύχομαι καμία γυναίκα να μη ζήσει! Δε θα ξεχάσω ποτέ τη στεναχώρια και τη θλίψη που με διακατείχε για καιρό... Ο χρόνος απλά σε βοηθάει να το ξεπεράσεις και να συνεχίσεις όχι όμως να ξεχάσεις. Είναι απόλυτα φυσιολογικό λοιπόν να το σκέφτεσαι ειδικα όσο ακόμη είναι νωπό... Να πάιρνεις δύναμη από την κορούλα σου και να μην πάψεις να προσπαθείς για δεύτερο παιδάκι εφόσον το επιθυμείς!
Κοπέλα μου ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός και θα το ξεπεράσεις όπως πολλές που περάσαν απο κάτι παρομιο να ασχοληθείς με την κοράκλα σου και να μην το σκέφτεσαι γιατι περισσότερο θα πονάς έτσι... το ότι όλοι το ξέχασαν σαν να μην έγινε δεν μπορω να το πιστέψω και λέω μιπως το κάνουν σαν να το ξέχασαν για να μην σε πονέσουν περισσότερο?... όλα καλά θα πάνε και σύντομα θα κάνεις άλλο παιδί ο άντρας σου μπορει να μην θέλειν α ακούσει για παιδί τώρα γιατι ακόμα και αυτον κατα βάθος τον πονάει και φοβάται μην σου συμβεί πάλι το ίδιο γιατί πρώτα πονάει για σένα και μετα για το παιδί που χάθεικε