Συγχαρητήρια στους νέους μπαμπάδες!

Ως μητέρα δύο παιδιών, έχω πολλές μικρές και μεγάλες ιστορίες να διηγηθώ για το πώς ο σύζυγός μου και πατέρας των παιδιών μου συμμετείχε τόσο στις εγκυμοσύνες, όσο και μετά, κατά την περίοδο του τοκετού, της λοχείας και του θηλασμού. Αυτό που περισσότερο θυμάμαι και τον ευγνωμονώ είναι η αδιάλειπτη παρουσία του κατά τη διάρκεια των τοκετών και η υποστήριξή του κατά τις δύσκολες πρώτες μέρες του θηλασμού. Ήμασταν μια ομάδα, μια γροθιά, που συνεργαζόταν πολύ καλά και έκανε αυτό που πίστευε καλύτερο για τα παιδιά της, παρά τα όσα ακούγαμε από τους γύρω μας.

Ωστόσο, 15 χρόνια πριν, αυτό που κάναμε εγώ κι ο άντρας μου, που επιλέξαμε δηλαδή να γεννήσουμε με το πιο φυσικό τρόπο τα παιδιά μας,με τις λιγότερες δυνατές παρεμβάσεις, να πάρουμε μονόκλινο δωμάτιο στην κλινική και να θηλάσουμε από την πρώτη ώρα αποκλειστικά τα παιδιά μας, δεν ήταν καθόλου συνηθισμένο. Τότε, οι γυναίκες γεννούσαν συνήθως μόνες τους, χωρίς τους συζύγους τους δηλαδή, οι οποίοι σύζυγοι έφευγαν από την κλινική σχεδόν αμέσως μετά την γέννα για να αφήσουν την μητέρα να «ξεκουραστεί» και επέστρεφαν για λίγες ώρες κάθε μέρα ως επισκέπτες.

Για μένα λοιπόν, η μεγαλύτερη έκπληξη στις εξελίξεις και τις αλλαγές που έγιναν την τελευταία δεκαετία, είναι η ενεργητική ανάμειξη και ενασχόληση των περισσότερων νέων μπαμπάδων ή μελλοντικών μπαμπάδων στα θέματα της εγκυμοσύνης, του τοκετού και του θηλασμού. Αυτή η νέα γενιά μπαμπάδων είναι παρόντες στον τοκετό, έχουν άποψη για το πώς θα ήθελαν γεννηθεί το παιδί τους, συμμετέχουν όπως μπορούν σε αυτόν και δεν αφήνουν τις συντρόφους τους στην κλινική μόλις γεννήσουν για να επιστρέψουν στο σπίτι. Βοηθούν στο θηλασμό, αφού έχουν και οι ίδιοι ενημερωθεί, και πολύ συχνά παίρνουν μονόκλινο δωμάτιο για να μένουν μαζί με τη σύντροφό τους και το μωρό τους στη κλινική. Κι αν τα οικονομικά τους δεν επιτρέπουν την επιλογή του μονόκλινου δωματίου, συνήθως παίρνουν άδεια από τη δουλειά τους για να είναι με τη μητέρα και το μωρό όσο περισσότερο γίνεται.

Η ευαισθησία αυτής της νέας γενιάς μπαμπάδων, είναι συγκινητική και πολύ ενθαρρυντική. Οι μέλλοντες μπαμπάδες ενημερώνονται ακόμα και για την επιλόχειο κατάθλιψη και κάποιοι μου έχουν δείξει τις σημειώσεις τους σχετικά με τα σημάδια της. Θέλουν να είναι παρόντες όταν τους επισκέπτομαι στο σπίτι, μου κάνουν συνεχώς ερωτήσεις, κρατούν σημειώσεις και κάποιες φορές με σταματούν στην πόρτα για να με ρωτήσουν ιδιαιτέρως αν πραγματικά έχει αρκετό γάλα η γυναίκα τους, τι να κάνουν για να της ανεβάσουν την ψυχολογία, αν θα επουλωθούν οι πληγωμένες της θηλές και πώς να την βοηθήσουν που θέλει όλη τη μέρα να κλαίει! Το άγχος τους είναι διάχυτο, καθώς τρέχουν να βοηθήσουν τη γυναίκα τους να ξαπλώσει ή να σηκωθεί από το κρεβάτι, ή να της φέρουν ένα ποτήρι νερό όταν διψάσει, ή να της δώσουν το μωρό για να το θηλάσει. Αλλά το καλύτερο απ’ όλα είναι ότι αυτοί οι μπαμπάδες είναι πεπεισμένοι για την σπουδαιότητα του θηλασμού.

Ξέρουν ότι το μωρό πρέπει να θηλάζει συχνά και ενεργοποιούν τα ξυπνητήρια τους για να μην ξεχαστούν, κρατούν σημειώσεις για τα ούρα και τις κενώσεις του μωρού, θυμούνται από πιο στήθος θήλασε τελευταία φορά και κάνουν μασάζ στο πρησμένο στήθος της γυναίκας τους. Ενημερώνονται για τα θήλαστρα και τρέχουν να αγοράσουν αν κάτι δεν πάει καλά με το θηλασμό, αφού ήδη ξέρουν ότι το στήθος πρέπει να αδειάζει συχνά για να αυξηθεί η παραγωγή του.

Τους έχω ακούσει να επαναλαμβάνουν στις γυναίκες τους πληροφορίες και οδηγίες που λίγο πριν τους είχα δώσει, αλλά που εκείνες είναι πάρα πολύ κουρασμένες για να ακούσουν και να συγκρατήσουν. Αυτή η γενιά μπαμπάδων έχει ενεργητικό ρόλο σε μια διαδικασία που φέρνει μεγάλη ικανοποίηση μακροπρόθεσμα, όμως συχνά, τον πρώτο καιρό, είναι πρωτόγνωρη, εξουθενωτική και δυσβάσταχτη.

Και φυσικά η συνεισφορά τους δεν τελειώνει στο θέμα του θηλασμού. Οι νέοι μπαμπάδες αλλάζουν πάνες στα μωρά τους, τα κάνουν μπάνιο, τα περπατούν στην αγκαλιά τους για να τα ηρεμήσουν ή για να τα κάνουν να ρευτούν, ξενυχτούν μαζί τους και μαζί με τις συντρόφους τους, τα «φορούν» επάνω τους για να πάνε βόλτα, χωρίς να ντρέπονται, και άλλα πολλά.

Συνεχίστε έτσι μπαμπάδες! Οι προσπάθειές σας σημαίνουν πολλά για εμάς και για τα παιδιά σας!

Βίκυ Φαρδογιάννη – Πιστοποιημένη Σύμβουλος Θηλασμού IBCLC

[divider]
Η Βίκυ Φαρδογιάννη είναι πιστοποιημένη Σύμβουλος Θηλασμού IBCLC και εργάζεται στο χώρο του θηλασμού για περισσότερο από δέκα χρόνια.

Θα την βρείτε στο thilasmos.com

και στη Facebook σελίδα “Thilasmos – Θηλασμός“