Είμαι μαμά και έχω ένα παιδάκι. Μόνο ένα.
99,9% δεν θα κάνω άλλο παιδί και το παιδί μου θα παραμείνει μοναχοπαίδι. Αυτή είναι μια συνειδητή και καλά μελετημένη απόφαση που πήραμε με τον σύζυγό μου! Φυσικά υπάρχουν λόγοι που μας έχουν οδηγήσει σε αυτή την απόφαση τους οποίους δεν θέλω να παραθέσω ή να αναλύσω εδώ. Δεν είναι αυτό το θέμα μου και άλλωστε δεν αφορούν κανέναν άλλον εκτός από την οικογένειά μου. Όμως με ενοχλεί πολύ κάτι και ήθελα να μοιραστώ τις σκέψεις μου γι’ αυτό.
Ακόμα και από τους πρώτους μήνες μετά την γέννηση του παιδιού μου ξεκίνησαν οι γνωστές παραινέσεις φίλων και γνωστών: “Άντε ακόμα δεν ξεκινήσατε για το δεύτερο?!” και “Τι περιμένετε? Περνούν τα χρόνια. Θα αφήσετε μόνο το παιδί σας στη ζωή?” και “Δεν ξέρετε ότι ένα ίσον κανένα?” και ένα σωρό παρόμοιες αναίδειες. Όσο περνούν τα χρόνια και δεν βλέπουν το “δεύτερο” να έρχεται ακούμε όλο και συχνότερα, όλο και περισσότερα, όλο και χειρότερα. Σε σημείο που έχω αρχίσει να κόβω τα πολλά πολλά με αρκετούς ανθρώπους του κύκλου μου!
Η αλήθεια είναι ότι έχω πολλές απαντήσεις να δώσω ανάλογα με την περίπτωση και τον άνθρωπο που έχει το θράσος να μου απευθύνει τέτοια ερωτήματα και να μου κάνει τέτοιες υποδείξεις. Όμως ποτέ, ούτε μία φορά, δεν έχω απαντήσει! Για τον απλούστατο λόγο ότι αρνούμαι να μπω στη διαδικασία να δώσω λογαριασμό για τη ζωή μου και τις επιλογές μου στον καθένα. Και έτσι απλώς χαμογελάω συγκαταβατικά και αλλάζω θέμα συζήτησης. Όμως μέσα μου… Αρχικά θυμώνω, μετά στενοχωριέμαι που βλέπω ότι ο άλλος (που είναι υποτίθεται φίλος) έχει την πρόθεση να με πληγώσει και τελικά αναρωτιέμαι.. Γιατί??
Ε λοιπόν θα ήθελα να πω κι εγώ τη γνώμη μου για τα μοναχοπαίδια και τους γονείς τους, κόντρα στο βαθιά ριζωμένο, στο Ελληνικό DNA, κοινωνικό στερεότυπο της τετραμελούς οικογένειας μαμά-μπαμπάς-δύο παιδιά. Θα ήθελα να δηλώσω ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη καφρίλα από την φαιδρή αναλογία του “ένα ίσον κανένα”!! Ποιος άρρωστος μπορεί να σκεφτεί κάτι τέτοιο? (πόσο μάλλον να το ξεστομίσει κιόλας)!! Αναρωτιέμαι!
Πιστεύω ότι τα επιχειρήματα που στηρίζουν αυτό το στερεότυπο είναι τελείως σαθρά. Οι άνθρωποι που επιδιώκουν να κάνουν περισσότερα από ένα παιδιά, θέλουν να πιστεύουν ότι τα αδέλφια θα είναι για πάντα αγαπημένα και ότι θα στηρίζουν το ένα το άλλο σε όλη τους τη ζωή. Λες και δεν υπάρχουν ΑΠΕΙΡΑ αδέλφια που σφάζονται για χρήματα και περιουσίες! Ή έχουν την ουτοπιστική πεποίθηση ότι τα αδέλφια θα μεγαλώσουν πιο αρμονικά και ισορροπημένα αν έχουν παρέα να παίζουν και να μοιράζονται! Το οποίο είναι πραγματικά απλώς ένας ευσεβής πόθος και τίποτε παραπάνω καθώς ο άνθρωπος ως είδος δεν είναι κατασκευασμένος να μοιράζεται, αλλά μόνο να διεκδικεί! Όσο και να θέλετε να πείσετε τους εαυτούς σας για το αντίθετο!
Άλλοι πάλι σκέφτονται ακόμα πιο τραγικά (και εντελώς εγωιστικά): ότι αν κάτι γίνει και χάσουν το ένα, τουλάχιστον θα έχουν άλλο ένα για να στηριχτούν σε αυτό! Λες και ένα παιδί που χάνεται είναι κάτι που αντικαθίσταται σαν σπασμένο βάζο! Πόσο φαιδρό είναι αυτό?
Τα μοναχοπαίδια είναι ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ πολύ πιο τυχερά γιατί δεν χρειάζεται να μοιραστούν τίποτα με κανέναν. Γιατί δεν πρόκειται ποτέ να υποστούν την σοκαριστική και τραυματική εμπειρία της έλευσης του μικρού αδελφού. Γιατί δεν πρόκειται ποτέ να υποστούν το αναπόφευκτο bullying του μεγάλου αδελφού (που συμβαίνει ΣΕ ΟΛΕΣ τις οικογένειες ακόμα κι αν πολλοί δεν θέλουν να το παραδεχτούν)! Γιατί θα έχουν όλη την προσοχή των γονέων τους στραμμένη πάνω τους και ποτέ δεν θα παραμεληθούν όσο αν είχαν αδέλφια. Γιατί ένα μοναχοπαίδι μπορεί να έχει συντροφιά κατ’ επιλογήν και όχι κατ’ ανάγκη. Γιατί στη μέση Ελληνική οικογένεια που παλεύει για τα προς το ζην το μοναχοπαίδι μπορεί να έχει καλύτερες συνθήκες, καλύτερη εκπαίδευση και γενικά καλύτερη ζωή, από παιδιά που οι οικογένειες τους πρέπει να μοιράσουν τα ήδη περιορισμένα βαλάντιά τους ανάμεσα στα αδέλφια. Γιατί και το πιο απλό μικρό έξοδο είναι πιο εύκολο να το κάνεις μονό, παρά διπλό ή τριπλό! Γιατί οι γονείς που έχουν μόνο ένα παιδί είναι πιο ξεκούραστοι και έχουν περισσότερη ενέργεια και ποιοτικό χρόνο να προσφέρουν από τους γονείς που ακροβατούν για να τα προλάβουν όλα.
Η αλήθεια είναι μία. Στη ζωή όλα παίζουν. Όλα. Οπότε εσείς που σπεύδετε να κάνετε υποδείξεις σε αυτούς που έχουν μοναχοπαίδια, ξανασκεφτείτε το πριν μιλήσετε. Όχι μόνο γιατί αυτός στον οποίο απευθύνεστε μπορεί ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ άλλη επιλογή. Αλλά κυρίως γιατί θα πρέπει να σταθείτε λίγο και να σκεφτείτε ότι ο δικός σας τρόπος σκέψης δεν είναι απαραίτητα ο μοναδικός ή ο ΣΩΣΤΟΣ!
Συγνώμη που ακούγομαι δογματική, αλλά είμαι αγανακτισμένη και ήθελα να εκτονωθώ!
Μια μαμά.
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
δηλαδη για να καταλαβω προσπαθεις να μας πεισεις οτι ενα παιδι ειναι καλυτερο απο περισσοτερα?.αν εχεις πεοσει τον εαυτο σου εμενα μου περισσευει.κανε οτι θες κοπελια κανε ενα δυο τρια οσα θες αλλα μην προσπαθεις να μας πεισεις οτι κανεις το σωστο γιστι για τον καθενα αυτο διαφερει.βγαζεις κομπλεξισμο απιστευτο
Καλύτεροι φίλοι από τα αδέλφια δεν υπάρχουν.Επειδή εσείς πήρατε την απόφασή σας δεν χρειάζεται να μας λέτε ένα κάρο φτηνά επιχειρήματα για την ανατροφή των μοναχοπαιδιώνπ ου υπερτερεί έναντι στο να είχε αδέλφια.Τα μοναχοπαίδια τρώνε μεγάλες σφαλιάρες στη ζωή τους γιατί νομίζουν ότι θα έχουν την αποκλειστικότητα από τους άλλους όπως συνήθιζαν από τους γονείς τους.Έλα όμως που βρίσκουν συνεχώς εμπόδια και απόρριψη από τον κόσμο και αυτό τα κάνει πιο ευάλωτα στην κοινωνία και πολύ περισσότερο κομπλεξικά και εγωκεντρικά!
γλυκια μου σαν μοναχοπαιδι θα σου πω ότι λαχταρουσα ένα αδελφακι που ποτε δεν ερχοταν!όμως κάθε ζευγαρι ξερει τις ισορροπιες του και αυτό σε καμια περιπτωση δεν είναι κατακριτεο κ ποτε δεν εχω ρωτησει κανένα ζευγαρι γιατι μενει στο ενα!όταν αφηναν τους γονεις μου επιαναν εμενα κ μου ελεγαν,αμαρτια μονο σου ή πω πω θα σαι κακομαθημενη που εισαι μονη!!!!!!!!!!πραγματα και λογια θα ακουτε ακομα κ αν ειχατε οσα παιδια είναι το" προτυπο" της ελληνικης οικογενειας,ο κοσμος παντα θα λεει γιατι του εχουν μαθει ότι το σωστο είναι να εχεις αποψη για όλα,ακομα κ αν η σιωπη είναι χρυσος!τωρα μανουλα κ εγω καταφερα να χω πεντε παιδακια ,θαυματα όλα...αλλα παλι μου λενε ντροπη μου που εκανα τοσα παιδια κ πως θα μεγαλωσουν...λες και ζουν μεσα στο σπιτι μου,λες κ εχω βγει στους δρομους κ ζηταω βοηθεια,λες κ στο κατω κατω της γραφηςαντιμετωπιζουμε καποιο πρόβλημα οικονομικο ή δεν ξερω κ εγω τι!κ το κουφο είναι που πιανουν τους γονεις μου να κλαφτουν για τα δικα ΜΟΥ παιδια,οι ιδιοι που χρονια πριν τους ελεγαν ένα ισον κανενα...προστατεψε την ψυχη σου και κανε αυτό που η συνειδηση σου ξερει καλυτερα,κανεις δεν είναι μεσα στην οικογενεια σου για να σου υποδεικνυει τι να κανεις...οσο για τα μοναχοπαίδια εχω να πω ότι ξερω πολλα που θα ηθελαν ένα αδελφο ή αδελφη και αλλα τοσα που θεωρουν ότι ηταν η καλυτερη επιλογή που εκανε η οικογενεια τους γι αυτά,στο χερι σου είναι...σε φιλω!
ax!poso adiko exeis!se merika shmeia vgainw apo ta royxa moy!den yparxei tipota pio omorfo apo thn aderfikh agaph!o mikros zitaei synexws ena mwraki alla logw ygeias isws na min toy to xarisoyme pote k stenaxwrietai tooooso poly.den yparxei tipota xeirotero apo ena kakomathimeno paidi poy olo zitaei ylika agatha.exw aderfes poy den tha tis allaza me tipota eixa omorfa paidika xronia giati pote den hmoyn monh moy.osa epixeirhmata k na paratheseis egw eimai ths apopshs oti ena paidi mathainei polla mesa apo thn aderfikh agaph!
Αχ!!!! Αισθάνομαι σα να έχω γράψει εγώ αυτό το κείμενο...... Πόσο συμφωνώ μαζί σου!!!