Το θαύμα της γέννησης απαιτεί κόπους και θυσίες!

Τελικα το θαυμα της γεννησης απαιτει κοπους, θυσιες και μεγαλη υπομονη!

27 χρονων και με μια εγκυμοσυνη που ηρθε πολυ ευκολα με την πρωτη προσπαθεια… Στην αρχη ολα τελεια, ουτε αναγουλες, ουτε αδιαθεσιες, στην δουλεια κανονικα! Μετα το πρωτο τριμηνο αρχισαν κατι πονακια, λιγο αιματακι και ξαφνικα βρεθηκα ξαπλα 5 ολοκληρους μηνες και να νοσηλευομαι 11 φορες! Να προσπαθουμε να σταματησουμε τον προωρο τοκετο καθε φορα.

Ενεσεις για τα πνευμονακια του μωρου, χαπια, οροι. Ενας Θεος ξερει πως φτασαμε τις 40 εβδομαδες!

Ηρθε η ωρα του τοκετου! 26 ωρες πονοι για να γεννησω φυσιολογικοτατα χωρις επισκληριδιο (απο επιλογη) 13 ραμματα, αλλα ενα υγιεστατο μωρακι. Μετα την γεννα επαθε ατονια η μητρα μου κι αιμορραγουσα φρικτα… Επικρατησε πανικος, ηρθαν 10 γιατροι, γυναικολογοι, χειρουργοι, αναισθησιολογοι, μαιες, ολοι… Με ετοιμασαν για αφαιρεση μητρας και ξαφνικα εγινε το θαυματακι: μου σταματησε η αιμορραγια ενω ο αναισθησιολογος με τρυπουσε για αναισθησια!

Τον θησαυρο μου τον ειδα 2 ωρες μετα μεχρι να τελειωσει το βασανιστηριο μου και ηταν αυτο που με κρατησε στη ζωη.. Να ξαναδω τον αντρα μου και το παιδακι μας!

Υπομονη και κουραγιο, αξιζει τον κοπο!

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com