Κραυγή απόγνωσης…
Τι κάνει μία μαμά, 39 ετών που έχει πάρει 45 κιλά τα τελευταία 4 χρόνια, με ένα 5χρόνο γιο στο φάσμα του αυτισμού, μέτριας λειτουργικότητας με παράλληλη στήριξη στο νήπιο, με τον άνδρα της να έχει να την πλησιάσει ερωτικά εδώ και 3 χρόνια από την ημέρα την ανακοίνωσης της διάγνωσης του παιδιού, με μεγάλη αγάπη απέναντι στο παιδί και βοήθεια στο καθημερινό του πρόγραμμα;
Μια μαμά που θέλει να κάνει δεύτερο παιδί, που θέλει να γίνει ωραία όπως παλιά και δεν έχει το κουράγιο, που αγαπάει ακόμα τον άνδρα της;
Τι κάνει;
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Δεν είσαι μόνη σου κοπελιά.....Υπάρχουν πολλές σαν κι εσένα εκεί έξω... Το να μιλήσεις με κάποιον ειδικό, να πάρεις βοήθεια είναι πολύ σημαντικό γιατί απλά δεν μπορείς να τα καταφέρεις μόνη σου. Είναι βέβαια δύσκολο να βρεθεί ο κατάλληλος θεραπευτής αλλά δεν χάνεις τίποτα να ξεκινήσεις να ψάχνεις. Επίσης το ενδεχόμενο να δουλέψεις η να κάνεις κάτι άλλο που σε ευχαριστεί το σκέφτηκες; Πρέπει να νιώσεις εσύ καλύτερα νομίζω πρώτα... Αυτό τουλάχιστον ισχύει στη δική μου περίπτωση.... Δεν είναι πάντως εύκολο...
με αφορμη τα παραπανω να πω οτι και το θεμα του ψυχολογου δεν ειναι απλο. πιστευω οτι πρεπει να βρεθει εξειδικευμενο ατομο που να μπορει να κανει σωστη διαγνωση και θεραπεια(αν αυτη υπαρχει και στο σημειο που ειναι εφιχτη). γιατι το να ταλαιπωρειται και ο γονιος και το παιδι απο ψυχολογο σε ψυχολογο (και σωματικα και οικονομικα) και να μη βρισκεισ και ακρη ειναι απογοητευση
Κούκλα μου επειδή κι εγώ έχω αυτιστικό γιο αλλά κυρίως αγάπη στην οικογένεια μας , αποδεξου την κατάσταση του παιδιού σου με την βοήθεια ψυχολόγου , κάνε συνέδριο για να αποδεχτείτε ως ζευγάρι τα θέματα του παιδιού σας και μετά όλα θα στρώσουν , οι λύσεις βρίσκονται πάντα από εσωτερική ψυχική ισορροπία , αν εσυ κυρίως είσαι καλά ψυχολογικά τότε όλα αν το πιστέψεις θα γίνουν καλύτερα
Συμφωνω απόλυτα.Ενας ψυχολόγος θα σας βοηθήσει σε όλους τους τομείς.Και στη στηριξη σας στο παιδάκι σας, και στη στηριξη να βρεις ξανα τον εαυτό σου και να τα ξαναβρεις με τον άντρα σου.Μονο ταμπού δεν ειναι.Καλη επιτυχία...
προσπαθει να βρει τις ισορροπιες της να αποδεχτει το προβλημα του παοδιου της να μιλησει με τον αντρα της να ζητησει βοηθεια απο εναν ειδικο.κσι δεν κανει δευτερο παιδι μεχρι να τακτοποιησει ολα τα παραπανω κ πανω απ ολα τη σχεση με τον εαυτο της.δυσκολα ολα αλλα μην παραιτεισαι ειναι ο ευκολος δρομος.παλεψε!!!