Γεια σας, είμαι η μαμά Αθηνά και θα ήθελα να μοιραστώ και εγώ την ιστορία μου μαζί σας για την βοήθεια της Αγίας μας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου που με βοήθησε να έχω αγκαλίτσα αυτή την στιγμή την Αρετή-Χρυσοβαλαντω μου (Βαλαντάκι μου)…

   Λοιπόν 2017 παντρευτήκαμε με τον άντρα μου. Ήταν Απρίλιος ο γάμος και εκείνο το διάστημα έχασα αρκετά κιλά αλλά δεν έδωσα σημασία… Θεώρησα ότι ήταν από το άγχος του γάμου, το τρέξιμο και είχα αλλάξει δουλειά.. είχα πάει σε σούπερ μάρκετ… Τέλος πάντων αποφασίσαμε με τον άντρα μου αφού τελειώσαμε με τα του γάμου να προσπαθήσουμε για ένα παιδάκι. Μετά από τέσσερις μήνες μένω έγκυος, κάνω τις πρώτες εξετάσεις… Όλες καλές απλά είχα υπερθυρεοειδισμό (γι’αυτό έχασα και τόσα κιλά) μου λέει ο γυναικολόγος να πάω σε ενδοκρινολόγο. Μέσα σε 10-15 μέρες μέχρι να έρθει ο ενδοκρινολόγος, γιατί δεν ήταν εδώ και ερχόταν μια φορά τον μήνα, πάω στο γυναικολόγο για την εξέταση που είχαμε κλείσει και όντας 5 εβδομάδων μου λέει θα ακούσουμε και την καρδουλα. Δεν ακουγόταν καλά όμως και μου λέει έλα πάλι σε δύο μέρες να δούμε αν θα δυναμωσει. Μετά από δύο μέρες η καρδούλα είχε σταματήσει. Εγώ στεναχώρια, κλάμα δεν ήθελα τίποτα έχασα την γη από τα πόδια μου!!! Κάναμε αποξεση και λέει ο γιατρός να ξεκινήσουμε να προσπαθούμε μετά από 4 μήνες.

   Μετά από 3-4 μήνες και  όλα αυτά και ενώ δεν είχαμε πάει ταξίδι με τον άντρα μου μετά το γάμο αποφασίσαμε να κάνουμε μια μικρή βόλτα σε μερικές πόλεις της Ελλάδας… Απλά είπα ότι ήθελα να πάω και Αθήνα για να πάμε στην Αγία Ειρήνη Χρυσοβαλάντου. Έτσι και εγινε. Πηγα προσευχηθηκα και Της ζήτησα ένα παιδάκι και θα του έδινα το όνομα Της…(όταν πήγα ήμουν αδιαθετη). Γυρίσαμε πίσω και τον επόμενο μήνα είχα καθυστέρηση!!! Όλα καλά, πολύ χαρούμενοι με τον άντρα μου, έτρωγα και μήλο κάθε πρωί νηστικη φορούσα και τη ζώνη όπως μου είχε πει μια καλογρια στην εκκλησία και προχωρούσαμε. Απλά λόγω της παλινδρομης κύησης την πρώτη φορά εκανα απο την πρώτη στιγμή αντιπηκτικες ενέσεις στην κοιλιά. Αισίως φτάνω 3 μηνών όλα καλα η αυχενική διαφάνεια πολύ καλή… Μετά από 1. 1μιση μήνα δεν ήταν πολύ καλά τα πράγματα δεν έπαιρνε βάρος το παιδί και κάτι έβλεπε ο γιατρός στο κεφαλάκι της.. χρειάστηκε να κάνω νωρίτερα την β επιπέδου, έτσι αποφάσισα να πάω σε ένα γιατρό στην Αθήνα( και φυσικά να περάσω από την Αγία Ειρήνη να την παρακαλέσω να πάνε όλα καλά και να πάρω μήλα γιατι μου ειχαν τελειώσει). Κάνοντας την β επιπέδου μου είπε τα ίδια ο γιατρός με τον δικό μου απλα ήταν λιιιιγο πιο θετικός αυτος.

Γυρνάω πίσω πάω στον γιατρό μου και αυτό στο κεφαλάκι που έβλεπε είχε σχεδόν εξαφανιστεί… Μονο οι μητριαιες συνέχιζαν να είναι σφικτες και για αυτό δεν έπαιρνε βάρος το μικρακι μου… Μετά από δύο μήνες έπρεπε να μπω στο Ρίο γιατί δεν έπαιρνε σχεδόν καθόλου βάρος το παιδί και φοβομασταν για πρόωρη τοκετό… Πράγματι έτσι και έγινε.. μια εβδομάδα μετά την εισαγωγή στο νοσοκομειο μετά από τα καθιερωμένα καρδιοτοκογραφηματα ήταν ανεβασμένοι οι παλμοί του μωρού και έπρεπε να μπω για καισαρική… Γέννησα ένα μικρουλακι 1.400 και έμεινε στη θερμοκοιτίδα 34 μέρες και μετά την πήρα στην αγκαλιά μου…

Πέρασα πολύ δύσκολα γενικά αλλά αν δεν είχα στο πλευρό μου να μας προσέχει τον Χριστουλη, την Παναγίτσα και την Αγία Ειρήνη να μου δώσουν αυτό το παιδάκι και να μου το προσεχουν δεν ξέρω αν θα το κρατούσα αυτή τη στιγμή…

 Φιλια από την μαμά Αθηνά και την Αρετή-Χρθσοβαλαντω!!!