μαμά Μαριανίνα
Καλησπέρα σε όλες και όλους..!
Διαβάζω το blog από πριν γίνω μανούλα και τώρα πια, αγκαλιά με τον πέντε μηνών μπέμπη μου, αποφάσισα να σας μιλήσω για τους δικούς μου μύθους της εγκυμοσύνης και όχι μόνο.
Μύθος πρώτος: Μαθαίνεις και ανακοινώνεις την εγκυμοσύνη σου σε ένα ροζ συννεφάκι…
Εγώ έμαθα ότι είμαι έγκυος, μόλις ο άντρας μου είχε φύγει για δουλειά στο εξωτερικό. Θέλαμε κι είχαμε κουβεντιάσει για παιδάκι, αλλά μόλις είδα το test θετικό -αν και το είχα ψιλοκαταλάβει- κέρωσα. Του το ανακοίνωσα από τηλεφώνου, ενώ στο μυαλό μου στριφογύριζε συνέχεια η σκέψη «Πώς θα τα καταφέρω ολομόναχη;;» Φυσικά ούτε λόγος για ροζ, για συννεφάκια κι άλλα παρόμοια καιρικά φαινόμενα…
Μύθος δεύτερος: Η εγκυμοσύνη είναι η ευτυχέστερη περίοδος στη ζωή μιας γυναίκας…
Πραγματικά αναρωτιέμαι από πού στην ευχή προκύπτει αυτό το συμπέρασμα! Εγώ που ευτυχώς- είχα μια πολύ καλή εγκυμοσύνη, ήθελα να πεθάνω από τις ναυτίες και τις καούρες το πρώτο πεντάμηνο, ενώ το γεγονός ότι το σώμα μου άλλαζε και στρογγύλευε, δεν το αντιμετώπιζα με καθόλου θετικό πνεύμα… Πεινούσα πάρα πολύ -θα μπορούσα να φάω τα πάντα- και επέβαλα στον εαυτό μου εξαιρετικά σκληρό σύστημα πειθαρχίας για να μην πάρω κιλά και να είναι καλά το μωράκι μου κι εγώ… Η κυκλοθυμία μου είχε χτυπήσει κόκκινο κι έκλαιγα με το παραμικρό! Είχα απομονωθεί από όλους κι όταν επέστρεφα από τη δουλειά μου κλεινόμουν στο σπίτι και διάβαζα.. Η πιο συγκινητική στιγμή της εγκυμοσύνης μου ήταν όταν άκουσα καρδούλα και όταν ένιωσα την πρώτη κλωτσιά στην κοιλιά μου… Κατά τα άλλα, η εγκυμοσύνη ήταν μια αναγκαστική περίοδος την οποία έπρεπε να περάσω για να έχω το μωράκι μου αγκαλιά τώρα…
Μύθος τρίτος: Κοιμήσου τώρα που μπορείς…
Μου το έλεγαν κατ’ επανάληψη όταν πια μπήκα στο τρίτο τρίμηνο, λες κι εγώ είχα πάρει τα μπαρ και τα μπουζούκια και ξενυχτούσα!! Και να μπορούσα να κοιμηθώ τι καλά που θα ’τανε! Αλλά πού τέτοια τύχη! Η κοιλιά μου με εμπόδιζε, το μωρό κλώτσαγε τα πλευρά μου κόβοντας μου την ανάσα, ενώ το κεφάλι του πίεζε την κύστη μου! Κατά τα άλλα εγώ έπρεπε υποχρεωτικά να κοιμηθώ γιατί μετά….
Μύθος τέταρτος: Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αυξάνεται η σεξουαλική σου διάθεση..
Καλύτερα να μην το σχολιάσω καθόλου..
Μύθος πέμπτος: Τις ωδίνες του τοκετού δεν τις θυμάσαι μετά…
Ψέμαααααααα!!! Εγώ τις θυμάμαι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ… Και μπορεί να μη θυμάμαι ακριβώς το είδος του πόνου, θυμάμαι όμως ότι ήθελα να πεθάνω προκειμένου να σταματήσει ο πόνος..
Μύθος έκτος: Την επόμενη του φυσιολογικού τοκετού είσαι περδίκι…
Ποιος τα διαδίδει αυτά ήθελα να ήξερα!! Εγώ μετά τον τοκετό πονούσα τουλάχιστον για 20 μέρες.. Κι όταν λέμε πονούσα εννοούμε ότι καθόμουν με μεγάλη δυσκολία… Και ναι, εντάξει, η ανάρρωση του σώματος είναι πολύ γρήγορη, αλλά δεν πας και για ποδόσφαιρο την επόμενη..
Μύθος έβδομος: Όταν έχεις το μωρό σου, δε σε νοιάζει η κούραση…
Πολύ θα ήθελα να γνωρίσω μια τέτοια βιονική γυναίκα… Γιατί εγώ –που ήμουνα βέβαια ολομόναχη και λεχώνα- νόμιζα κάθε μέρα ότι είναι η τελευταία μου!! Και εννοείται ότι με ένοιαζε και η κούραση και ο ύπνος μου με τον οποίο είχα τσακωθεί οριστικά!!
Φυσικά όλα αυτά τα ξεχνάω όταν το μπεμπουλίνι μου γελάει και φωλιάζει στην αγκαλιά μου για να κοιμηθεί…Τα θυμάμαι όμως τις άλλες ώρες και δεν έχω καμιά ενοχή να τα μοιραστώ μαζί σας!!
Φιλιά σε όλους και… μανούλες κουράγιο!!
Μαριανίνα
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
ΘΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ ΚΑΙ ΤΟ "Ο ΘΗΛΑΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΓΕΙΑ¨....ΜΑΝΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΑ ΤΕΛΟΣΠΑΝΤΩΝ....ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΩΝ ΜΩΡΩΝ ΜΑΣ
επιτελους!!!!!!!!!!!!!!!επισης οι μαυροι κυκλοι εφτασαν μεχρι τον αστραγαλο και κατα τη διαρκεια του θηλασμου ειδα τοοοοοοσο τηλεμαρκετινγκ τις νυχτες προκειμενου να μην κοιμηθω με το μωρο αγκαλια!
Εγώ είχα μια καλή σχετικά εγκυμοσύνη από την πλευρά ότι είχα μόνο ζαλάδες και υπνηλία.. Λόγω εξωσωματικής έπαιρνα φάρμακα και λόγω δύο αποκολλήσεων πέρασα όλη την διαδικασία στο κρεββάτι και πέντε μέρες, στον 7ο μήνα, στο μαιευτήριο.. Την ώρα της γέννας είχα τον καλό μου κοντά, γέννησα, μετά 12 ώρες φυσιολογικά με επισκληρίδιο και μετριάστηκαν οι πόνοι..Περίπου 20 μέρες είχα πόνους, γιατί δεν μπορούσα να κάτσω καλά, και κούραση... Θα τα ξαναπέρναγα ευχαρίστως όλα αυτά...
θα συμφωνήσω απόλυτα με όλα. θέλω να προσθέσω όμως κάτι προσωπικό. όποτε παραπονιόμουν για όλα αυτά στη μάνα μου, μου απαντούσε: "έτσι θα καταλάβεις ότι έγινες μάνα"!
εχεις σε ολα δικιο.... να προσθεσω κατι.. και γω που εκανα επισκληριδιο και δεν με επιασε και γεννησα φυσιολογικα με ολους τους πονους....και μετα σου λεει τα ξεχνας...ναι αμα παθεις αμνησια μπορει.... .
Για μενα η ανακοινωση του μωρου ηταν με ενα μηνυμα στο κινητο για να τον πειραξω μια κ δεν το πολυπεριμεναμε, παρολο που το θελαμε κ προσπαθουσαμε, αυτο ηταν το μονο ευχαριστο κομματι που ομως ταματησε εκει δυστηχως. Την επομενη μερα ειχα αιμα κ δωστου νοσοκομεια κ δωστου φαρμακα κ αγωνια για το καθε λεπτο.Ακολουθησαν 7 βασανιστικοι μηνες στο κρεβατι, να μην μπορεις να σηκωθεις ουτε για νερο, μερα με την μερα να παλευεις να το κρατησεις στα σπλαχνα σου. Απο την αλλη να παρακαλαω για την αρρωστη μανουλα μου (παλευε με τον καρκινο) να μην χειροτερεψει, ευτυχως σε αυτο το κομματι με λυπηθηκε η Μεγαλοχαρη κ δεν ηρθαν τα χειροτερα οσο αφορουσε την αρρωστια της κ την ασχημη κατασταση που μας περιγραφαν. Δυστηχως δυο μηνες πριν ερθει το μωρακι μου στην ζωη επρεπε να αντιμετοπισω τον χαμο την μανουλας μου. Η γεννα μου υπεροχη, φυσιολογικος τοκετος χωρις επισκληριδιο με μια υπεροχη μαια κ τον καλο μου στο πλευρο μου, ηταν μαζι μου οταν πρωτοαντικρισαμε το μωρο μας που ηρθε στον κοσμο.Θα ηθελα να το ξαναζησω ηταν η καλυτερη απο τις τρεις μου γεννες, ξεχασα να σας πω ειναι το τριτο μου παιδι. Μετα δεν πονουσα καθολου, αλλα η καρδια μου αιμορραγουσε για τον χαμο της μαμας μου κ αλλα προβληματα που υπηρχαν, που δυστηχως δεν με αφηναν να ζησω τις στιγμες. Μονη μου, χωρις καμια βοηθεια εκτος απο τον καλο μου, ηταν το μονο στιριγμα μου. Επρεπε να παλευω με την κουραση, ενα πολυ δυσκολο μωρο που για τον λογο οσων ειχε περασει μεσα τσην κοιλιτσα μου περασαν σε αυτο κ μετα την γεννηση του. Υπηρχαν κ αλλα προβληματα κ ειμαι σιγουρη, πως η καταθληψη μου ειχε χτυπησει την πορτα, αν κ ποτε δεν ζητησα βοηθεια κ ετσι δεν επιβεβαιοθηκε ποτε. Ηταν απο τις χειροτερες εποχες της μεχρι τωρα ζωης μου. Το μονο θετικο ηταν το μικρο μου θαυματακι, που βεβαια ακομα με ταλαιπωρει, αλλα αξιζει την καθε αγωνια κ την καθε θυσια, για να το εχω αυτην την στιγμη στην αγκαλια μου!!!!!!
Πες τα χρυσοστομη και εγω νόμιζα πως μόνο εγω τα έβλεπα τόσο λάθος συμφωνώ σε όλα απόλυτα
epitelous!!!!!!!!!!!! na min niotho asxima!!! simfono se O L A !!! mono pou ego omologo eixa poli eukoli egkimosini k toketo, i oli diadikasia tou toketou ap tin stigmi pou mpika sto maieutirio k perimena i kiria stin resepsion tin seira mou me pentaleptous ponous.....kratise 3 ores mexri pou gennisa!!! na min mpo se leptomereies meta p.x. gia na katso sto krevati gonatiza prota,meta epefta sto plai k meta anagkastika kathomoun....gia na pao sto mpanio pou itan akrivos dipla apo to krevati mou ithela toulaxiston tetarto xoris ipervoles......k polla alla!!! k nai ta exo pei se oles tis files mou tis egkies k den epathan tpt, oute tromokratithikan mia xara to antimetopisan. akomi den exo katalavei giati na ta oreopoioume ola me to zori!!! o mikros einai 2 xronon k pigainei vrefiko ooooootan den einai arrostos, k klaiei sixna otan ton pigaino kserete giati???? na sas po : auto deixnei oti pernaei poli omorfa sto spiti tou me tin teleia mama tou!!! poses tha xairosastan an sas to elegan??? fantazomai polles .... ego pantos den xarika... einai aplo klaiei to paidi, tous logous oloi tous gnorizoume. alla oxi ekei na to oreopoiisoume k auto!!!!!!!! sorry ksefiga apo to thema.... sas parakalo as grapsei mia manoula k gia meta ti genna, otan paei spiti k prepei na thilasei, na mageirepsei, na plinei,na siderosei,na kanei ena mpanio k na frontisei k to moraki tis. oso gia to thema tou thilasmou den ta katafera... 2 files mou freskomanoules thilazoun mia xara k mia akomi pou gennisame mazi zitise xapi apo moni tis prin kan paei spiti gia na kopsei to gala. ego pali to paiksa tharralea giati k kala thilaza sto maieutirio mia xara.... k girisa spiti xima..........apotelesma eixa ena moro 4 ta ksimeromata na exei trelathei sto klama giati peinage, na to vazo sto stithos k na ponao toso poli pou nomiza tha lipothimiso pragmatika.tetoio pono oute otan gennisa, min epektatho se auto to kommati giati den ksero k go ti me perimenei. filika lena
α γεια σου τολμας κα τα λες και ετσι ειναι. εγω τι να σου πω συμφωνω σε ολα εκτος απο τον πονο μετα τη γεννα. εφαγα τις ωδινες κανονικα, 7 χρονια μετα ακομα να τις ξεχασω, μονο που μετα απο 10 ωρες γεννησα τελικα με καισαρικη. ευτυχως δηλαδη γιατι γλυτωσα το κομματι των 20 ημερων που λες. βεβαια αλλες γυναικες λενε το αντιθετο για τις καισαρικες. εγω τι να πω η καλη μου η γιατρος αστερι ! κανονικα μετα απο λιγες ωρες σηκωθηκα χαλαρη εκανα μπανιο την επομενη και την ημερα που βγηκα απο την κλινικη εφαγα και τη μιση μερα στους δρομους να τρεχω στις υπηρεσιες ικα να διαικπεραιωσω χαρτουρα για καποια φαρμακα εμβολια που χρειαστηκαν επιδοματα κλπ. το πρωτο βραδθυ της γεννας εγω με καισαρικη χαλαρη και η διπλα κοπελα με γεννα φυσιοπλογικη και στο τριτο παιδι παρακαλω να σφαδαζει απο τους πονους καθως η μητρα εκανε συσπασεις για να μαζεψει και να λεει δεν μου εφτανα οι δυο φορες ηθελα να το ζησω και τριτη τρομαρα μου . καλαααα εσυ δεν πονας ? κοριτσια να χαιρεσται ολες τα παιδακια σας αλλα ξεκολατε δεν ειναι η καλυτερη περιοδος τησ γυναικας η εγκυμοσυνη ! α και μυθος ογδοος και τελευταιος οποιος ειπε οτι τα παιδια φερνουν ευτυχια αρμονια και δενουν το ζευγαρι μαλον δεν ηταν στα καλα του. θυμαμαι ακομα τη μαια στην κλινικη που μου το ειπε και ποσο δικαιο ειχε. χαρακτηριστικα συμπληρωσε κι αν σας αντεξει το σκοινι τον πρωτο χρονο θα γινει το χειροκροτημα. αν περασει ενας χρονοα αναιμακτος τοτε εχεις αγγιξει το χειροκροτημα. τα περισσοτερα διαζυγια γινονται τον πρωτο χρονο του παιδιου
Σαν να τα έγραψα εγώ...ακριβώς τα ίδια,Ειδικά το πέμπτο και το έκτο δεν περιγράφονται με λόγια μέχρι και τώρα είμαι τρομοκρατημένη για την επόμενη γέννα!
Κάθε εγκυμοσύνη είναι διαφορετική. Εγώ στην πρώτη μου έζησα όλους τους μύθους που περιγράφεις!! Η δεύτερη όμως ηταν σκέτη κόλαση.. τα πάντα είναι θέμα ψυχολογίας. Να χαιρόμαστε όλοι τα ζουζούνια μας!!
Ποσο δικιο εχεις σε ΟΛΑ!
καθε γυναίκα εχει διαφορετική εγκυμοσυνη και διαφορετικές εμπειρίες. το οτι για σενα αυτά ήταν μυθοι .. για αλλες δεν είναι.. πχ εγώ τα περισσότερα τα εζησα και το ροζ συννεφακι ειχα , και η περιοδος της εγκυμοσυνης μου ήταν η καλυτερη και θεμα με τον υπνο δεν ειχα κλπ κλπ.. ΑΛΛΑ ειχα διπλα μου τον αντρα μου. οπως και να εχει να χερεσαι το παιδάκι σου.
εγω παντως που δεν το ειχα παρει στραβα λογω του οτι εχω δουλεψει σε μαιευτικη κλινικη κ εχω δει πολλους φυσιολογικους τοκετους,κ εχω συμμετασχει ενεργα σε πολυ περισσοτερες καισαρικες κ απ την αρχη πηγαινα για φυσιολογικο,εχω να πω πως ειναι ενα δραμα!!ποναγα 2 μερες σπιτι μεχρι να συντονιστουν οι πονοι κ 1 μερα στο μαιευτηριο(χωρις επισκληριδιο).γεννησα,πηρα εξιτηριο κ παρ ολα αυτα το μαιευτηριο-ξενοδοχειο που χρυσοπληρωσα ουτε ξερω πως ειναι μεσα,γιατι 4 μερες ημουν τεζα απο τους πονους στα ποδια κ με πολυ δυσκολια περπατουσα τον επομενο μηνα!καλα τα ραμματα απο κατω δεν θα τα αναφερω γιατι ακομα κ σημερα 3 χρονια μετα εχω πολυ σοβαρο προβλημα!οσο για την περιοδο της εγκυμοσυνης,επειδη μπαινω στον 8ο της 2ης κυησης μου τωρα κ τα εχω φρεσκα...ειναι οπως τα λες ακριβως κ σε καποιες φασεις κ χειροτερα!!!παντως το 2ο θα το κανω με καισαρικη απο επιλογη μου...ποσο παραπανω δηλαδη μπορει να πονεσω?
φιλεναδα δεν τα λες καλα. δεν ειναι ακριβως ετσι τα πραγματα. εγω εμεινα εγκυος και ενιωθα ευτυχισμενη παρ ολο που ηξερα οτι υπαρχει πιθανοτητα να χρειαστει να κανω εκτρωση λογω στιγματος και απο την δικη μου πλευρα και απο του συζυγου μου. παρ ολ αυτα το αντιμετωπισα οσο πιο θετικα γινοταν. εκανα ληψη τροφοβλαστη μια αρκετα επιπονη εξεταση και το αντιμετωπισα θετικα, το αποτελεσμα ηταν πολυ καλο ευτυχως και οι επομενοι μηνες κυλησαν πολυ ομορφα με ονειρα και σχεδια. βεβαια με πετυχε σε φαση που οτι ειχα χασει αρκετα κιλα (40) και αρχισα να παιρνω πολυ γρηγορα κι αλλα λογω θυροειδη κυησης μεχρι να τον ρυθμισουμε. Ζεσταθηκα το καλοκαιρι υπεφερα. ομως σε καθε κλωτσια χαμογελουσα! εφτιαξα το δωματιο του μικρου μου, κουραστηκα, ταλαιπωρηθηκα ομως μπαινω μεσα και ονειρευομαι. σε 2 εβδομαδες γεναω. με κλωτσαει και μου κοβει την ανασα, δεν κοιμαμαι τα βραδια ομως κλαιω απο χαρα σχεδον ολη μερα! ανυπομονω να τον παρω στην αγκαλια μου αλλα νιωθω πως ειχα απο παντα ενα πλασματακι μεσα μου και ξερω, ειμαι σιγουρη πως θα μου λειψει να ειμαι εγκυος. Δεν ειναι ολα ροδινα... Ποτε δεν ειναι.. Εμεις ομως μπορουμε να δινουμε στα παντα οτι αποχρωση θελουμε! και μονο που μπορω να ονειρευομαι το παιδι μου, τι συμβουλες θα του δινω πως θα το μεγαλωσω... εχω παρει συνολο 17 κιλα. τωρα πια δεν με νοιαζει, το μονο που με νοιαζει ειναι να ειναι γερο το μωρακι μου. κι ας εχω πρηστει. κι ας κανουμε με τον αντρα μου sex souplin (μαλακο και καλα). εχω ερωτικη διαθεση κι εκεινος εχει γιατι ειμαστε ευτυχισμενοι με αυτο που ερχεται!! μην απογοητευεις τα κοριτσακια που θελουν να κανουν παιδακια!
ατοπο ολο αυτο . δεν απογοητευει κανεναν μαλος εσυ ζεις ροζ να χαιρεσαι ομως το παιδακι σου που ερχεται. και μακαρι η ροζ ευτυχια να κρατησει και με τον ερχομο του παιδιου σαν ζευγαρι. τοτε αρχιζει το πανηγυρι το μεγαλο!
Και εγω γεννησα με καισαρικη και ειχα μια ταχυτατη αναρρωση, δεν πονεσα παρα ελαχιστα, στις δυο βδομαδες οδηγουσα!! Πιο πολυ ποναγα απο την Δυσλειτουργια Υβικης Συμφυσης που ειχα (εκανα 4 μηνες να επανελθω) παρα απο την τομη. Και θηλασα μια χαρα διδυμα, και ολα. Επισης κοιμομουν μια χαρα :) Καθιστη μεν αλλα κοιμομουν (δεν μπορουσα να ξαπλωσω/γυρισω στο πλευρο λογω της Δ.Υ.Σ). Καθε γυναικα ειναι διαφορετικη, καθε σταση αλλιωτικη και παιζει μεγαλοοοοο ρολο η ψυχολογια μας τελικα στο πως τα θυμομαστε :)
Εγω παλι,αν και ειχα μια πολυ καλη εγκυμοσυνη δυσκολευτηκα πολυ στη γεννα καθως κρατησε 14 ωρες με το μωρο μου να μη μπορει να βγει λογω περιδαισης ομφαλιου λωρου.τελικα ηρθε φυσιολογικα,το μετα ομως ηταν χειροτερο,πονουσα για ενα μηνα κ ειχα κ αιμμοραγιες.ελπιζω να μην εχω ξανα την ιδια γεννα τωρα στο δευτερο.
isos to eixes parei arnitika apo tin arxi...ego stin proti mou ekana emetous mexri ton 7o mina...kai milao gia emetous,me treis eisagoges se nosokomeio logo afidatosis,me mia genna 11 oron fisiologiki,kai meta apo 20 lepta sikothika,me ena moro meta pou eklege mera nixta,alla pote den metaniosa...kai sou anafero tin proti pou itan diskoli,giati i deuteri itan iperoxi...oute emetous oute tipota...kai genna 40 lepton kai sta pente lepta sikothika k thilasa...
ουτε η κοπελα γραφει οτι το μετανιωσε τι μας το τονιζεις?
Μαριανινα κι εγω που γεννησα 3 φορες φυσιολογικα δε μπορω να πω οτι θυμαμε τον πονο. θυμαμε οτι ο τριτος τοκετος ηταν πιο εποδυνος και ο δευτερος πιο γρηγορος αλλα μονο αυτα. και μετα τους τρεις τοκετους σηκωνομουν και καθομουν με ευκολια, ουτε πονο ουτε τιποτα. τι να πω ισως το ειχες παρει στραβα απ την αρχη η στα αληθεια να ειχες πιο δυσκολο τοκετο απ τους δικους μου.
Μόνο με το έκτο θα διαφωνήσω, εγω δε πονούσα κ στους δυο φυσιολογικούς τοκετούς, είμουν μια χαρά. Είχε τυχει να διαβάσω μετά από κάθε ούρηση να πλένομαι κ να σκουπίζομαι ταμποναριστά κ ήταν πιο γρήγορη ακόμα η ανάρρωση. Αρνήθηκα βέβαια να πάρω μητροπαν, παπαπα δεν αντεχα τον πόνο της επαναφοράς της μήτρας.
Κι εγώ συμφωνώ απόλυτα με όλα τα παραπάνω.Εχω ένα παιδάκι θέλω και δεύτερο πάρα πολύ αλλά όταν σκέφτομαι την εγκυμοσύνη με πιάνει τρέλα!Για να μην μιλήσω για την γέννα που τα είδα όλα...Επίσης το πρώτο τρίμηνο με τους κολικούς της μικρής και το ξενύχτι ήταν το κάτι άλλο.Να μην θυμηθώ και την αγχώδη διαταραχή που πέρασα..Αλλά παρόλα αυτά η χαρά που μου δίνει το παιδάκι μου δεν συγκρίνεται με τίποτα στον κόσμο..Την λατρεύω και χαλάλι της!!!
ΕΙΧΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ. ΗΜΟΥΝ ΚΑΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΡΙΜΗΝΟ, ΑΛΛΑ Κ ΠΑΛΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΒΙΑΣΤΗΚΕ ΝΑ ΒΓΕΙ. ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ Ο,ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΠΕΙ.
κοριτσακι μου....συμφωνω μαζι σου κμε ολες οσες πονεσαν πολυυυυυυυ στη γεννα τους αλλα κ μετα απο αυτη!!!!!!κ εγω τα καλυτερα ακουγα για το φυσιολογικο τοκετο κ τα φαγα τα μουτρακια μου....ο μπεμπακος μου γεννηθηκε 4050gr κ για πρωτο παιδι ηταν πολυ μεγαλος!!!!!!!μπορει να μην εκανα καισαρικη στην κοιλιτσα αλλα την εχω αλλου :p ........ουτε θυμαμαι μετα απο ποσο καιρο καθησα σαν ανθρωπος...να μη συζητησω την πονηρη πλευρα...κομμενα τα χερια!!!!χαχχαχαχααχχα
Εγω διαφωνώ με όλα γιατι κατα την διαρκεια της εγκυμοσηνης,κατα τον τοκετό και κατά την λοχεία δεν υπάρχουν κανονες.Δεν ειναι τιποτα απολυτο γιατι προκειτε για διαφορετικες γυναικες,διαφορετικους χαρακτηρες,διαφορετικες αντοχες,διαφορετικά βιωματα..ο καθε ανθρωπος ειναι διαφορετικος! Απλά ΕΣΥ τα βιωσες ετσι!
το πρωτο μου παιδι το γεννησα πριν 5,5 ετη.ηταν μια εγκυμοσυνη καλη μπορω να πω,ετρωγα τα παντα.οτι φυτρωνε και οτι περπατουσε.η αποδειξη ηταν τα 36 επιπλεον κιλα.δεν περπατουσα,κατρακυλουσα.η γεννα μου ηταν......να παει και να μην ξαναρθει.καισσαρικη αλλα αυτο δεν λεει τπτ.πολυ πονος και μια επιπλοκη για μενα και το παιδι αλλα δεν με ενοιαζε τπτ.φτανει που τον ειχα κοντα μου.τωρα,προσφατη δευτερομαμα με μια εγκυμοσυνη πακετο χοντρο (τι σεξ μου λετε;ηθελα να του το κοψω φετες)αλλα με μια γεννα (παλι καισαρικη)σουπερρρρρρρρ.ελαχιστο πονο .την τριτη μερα και μετα δεν καταλαβαινα τπτ.ολα τελεια.αλλα αυτος ο υπνος.αφου λεω στον αντρα μου να σου δωσω ενα 50ευρω να κοιμηθω μια ωριτσα;;;;;;;;;;;;;
Καλα ε, μολις ξεκινησα να διαβαζω ξεκαρδιστικα στα γελια!!! Σαν να διαβαζες τη σκεψη μου, οσον αφορα την εγκυμοσυνη γιατι εγω εκανα κ.τ !!! παρολα αυτα τωρα θελω δευτερο!!! χαχαχα!!!
συμφωνω με την μαρια.καμια εγκυμοσυνη δεν ειναι ευκολη.ολες οι μαμαδες παιρνουν απο διαφορα σταδια.και αγχους και μελαγχολιας και ανησυχιας. εγω τωρα 2 χρονια σχεδον που ειναι η κορη μου βλεπω εγκυες γυναικες και συγκινουμαι.γιατι 1)θυμαμαι την δικη μου εγκυμοσυνη 2}γιατι ευχομαι μεσα απο καρδιας να εχουν μια καλη γεννα και ενα υγιες παιδι. νομιζω πως το αυτο ειναι το πιο σημαντικο. οσο για την μαριανινα που εγραψε την ιστορια νομιζω πως απο την αρχη της ηρθαν λιγο στραβα με την μετακινηση του ανδρα της οποτε περασε πολλα πραγματα μονη της. θα μεγαλωσει το μωρο σου και ολα αυτα θα σου φαινονται τοσο ανευ σημασιας μπροστα σε αυτο που εφερες στη ζωη. να ειστε ολες καλα και τα μωρακια σας επισης!!!
ΗΤΑΝ ΤΟ ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΙ ΚΑΙ ΣΤΙΣ 2 ΕΓΚΥΜΟΣΙΝΕΣ ΠΕΤΟΥΣΑ ΣΤΑ ΣΥΝΕΦΑ ΑΠΟ ΤΗ ΧΑΡΑ, ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΠΩΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΝΙΩΣΩ ΝΑ ΚΟΥΝΙΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΣ ΜΕ ΕΙΧΑΝ ΤΑΡΑΞΕΙ ΣΤΙΣ ΚΛΩΤΣΙΕΣ ΜΕΤΑ. ΔΕΝ ΚΟΙΜΟΜΟΥΝΑ ΚΑΛΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΕ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΣΕ ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΥΤΟ ΕΙΧΑ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΝΤΛΟΥΣΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ. ΜΟΝΟ ΣΤΗ 2 ΕΓΚΥΜΟΣΙΝΗ ΖΟΡΙΣΤΗΚΑ ΛΙΓΟ ΓΙΑΤΙ Η ΚΟΡΑΚΛΑ ΜΟΥ (18 ΜΗΝΩΝ ΤΟΤΕ) ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΖΩΙΡΗ ΚΑΙ ΚΥΝΗΓΙΟΜΑΣΤΑΝ ΟΛΟΙ ΜΕΡΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΞΕΧΑΣΤΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕ ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΦΤΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΤΑΩ. ΝΑΙ ΕΙΧΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΥΣ ΕΜΕΤΟΥΣ, ΝΑΥΤΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΟΥΡΕΣ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΕΓΚΥΜΟΣΙΝΗ ΠΟΛΛΕΣ ΖΑΛΑΔΕΣ ΚΑΙ ΚΑΟΥΡΕΣ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΛΛΑ ΕΙΧΑ ΤΑ ΜΩΡΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΙΑΖΕ.ΠΗΡΑ 20 ΠΕΡΙΠΟΥ ΚΙΛΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΓΚΥΜΟΣΙΝΗ ΠΑΡ'ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΑΜΑΡΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΤΣΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΧΑΙΡΟΜΟΥΝΑ ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΕΒΛΕΠΑ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ (ΕΥΤΥΧΩΣ ΒΕΒΑΙΑ ΤΑ ΧΑΝΩ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ).ΔΥΟ ΚΑΙΣΑΡΙΚΕΣ ΜΕ ΑΡΚΕΤΟ ΠΟΝΟ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΑΝΑΡΩΣΩ ΓΕΝΝΗΣΑ ΚΑΙ ΤΙΣ 2 ΦΟΡΕΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ (ΙΟΥΛΙΟΣ & ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ) ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΖΕΣΤΗ, ΜΠΡΟΣΤΑ ΟΜΩΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΠΕΚΤΗΣΑ ΚΑΙ ΕΧΩ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΗΤΑΝ ΓΛΥΚΟΣ.ΞΕΝΥΣΤΗΣΑΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΓΙΑ ΑΜΕΤΡΗΤΕΣ ΝΥΧΤΕΣ ΕΥΤΥΧΩΣ Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ (3,5 ΜΗΝΩΝ) ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΗΣΥΧΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΕΧΟΥΝΕ ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΟΥΜΕ ΟΠΟΤΕ ΤΩΡΑ ΑΠΛΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΜΩΡΑ ΜΑΣ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΤΟΣΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΝ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΥΠΝΟ.ΠΟΙΟ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ, ΠΕΡΙΠΛΟΚΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΥΠΕΡΟΧΟ, ΑΝΤΑΜΕΙΒΕΣΑΙ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΟΥ.ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΜΑΙ ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΩ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΝΑ ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΑΠΛΑ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΚΡΙΝΩ ΑΠΛΑ ΜΕ ΛΥΠΗ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΣΑΝ ΜΙΑ ΓΛΥΚΙΑ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ!
Αν και είμαι στο πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης μου, θα συμφωνήσω σε πολλά μαζί σου. Ήθελα πολύ να μείνω έγκυος αλλά μόλις είδα το θετικό τεστ παρόλο που νόμιζα ότι εγώ και ο άντρας μου θα χοροπηδάμε από χαρά όπως έχω διαβάσει από πολλές κοπέλες δεν έγινε έτσι. Ήμασταν χαρούμενοι αλλά ταυτόχρονα και συγκρατημένοι. Αμέσως μπήκα σε σκέψεις για τον γιατρό και για άλλα πρακτικά θέματα μια και ζούμε σε επαρχιακή πόλη με πολύ κακό νοσοκομείο. Επίσης, για κάποιο άγνωστο λόγο δεν μπορώ πλέον να κοιμηθώ σερί ένα ολόκληρο βράδυ. Εδώ και 15 μέρες κοιμάμαι και μετά από μερικές ώρες ξυπνάω και μου είναι αδύνατον να κοιμηθώ ξανά, όλο αυτό με έχει εξαντλήσει και κάθε μέρα στην δουλειά κουτουλάω. Τέλος, από την ημέρα που το έμαθα μέχρι και σήμερα δεν μου έχει περάσει απ' το μυαλό ούτε μια στιγμή το σεξ. Για τα υπόλοιπα δεν ξέρω να σου πω ακόμα πάντως το συγκεκριμένο κείμενο μου φαίνεται ότι ανταποκρίνεται περισσότερο στην αλήθεια. Διάφορες άλλες περιγραφές που διαβάζω στο internet μου θυμίζουν ταινίες. Για να δούμε τι θα δούμε τους επόμενους μήνες.
Δεν είμαι μαμά,αλλά όλα αυτά με κάνουν να το σκέφτομαι πολύ σοβαρά.Έχω περάσει πόνους με το συκώτι μου,όπου παρακαλούσα να πεθάνω για να μην πονάω. Δε θα ήθελα να περάσω κάτι τέτοιο οικειοθελώς,αλλά είμαι και πολύ δειλή,για να διαλέξω την καισαρική,τη νάρκωση και όλα αυτά τα μετεγχειριτικά.Φυσικά,όλα αυτά είναι στα χέρια του Θεού,όχι στα δικά μας.... Αλλά επειδή πάντού υπάρχει ένας μύθος, ( πόσο μάλλον όταν υπάρχουν 7 ),σ'ευχαριστούμε πολύ,που μοιράστηκες την όλη εμπειρία σου μαζί μας! Και ειδικά το τελικό συμπέρασμα!!!!
απλά θα ήθελα να σου πω (φανταζομαι ότι οι περισσότερες μαμάδες θα συμφωνήσουν...) ότι δεν συγκρίνεται ο φυσιολογικός τοκετός με την καισαρική...οκ, εγώ είχα έναν πολύ εύκολο τοκετο, (πες ότι ήμουν τυχερή), αλλά το μετά της γέννας ΔΕΝ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΑΙ!!! Πραγματικά-ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ, αν και είχα πολλά ράμματα...δεν πονούσα ΚΑΘΟΛΟΥ...αν μου έλεγαν "μπορείτε να φύγετε", θα έπαιρνα το μωράκι μου και θα εφευγα...σε σχέση με τις άλλες κοπέλες που πέρασαν από το θάλαμό μου (6 με καισαρική)..ξαναλέω ΔΕΝ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΑΙ!Απλά δεν μου αρέσει να πανικοβάλλονται οι κοπέλες στην ιδέα ενός φυσιολογικού τοκετού...υπάρχει μεγάλη περίπτωση να πάνε όλα καλά-φυσιολογικά, πάντα αν έχεις εμπιστοσύνη στο γιατρό σου...
ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ η καισαρικη ειναι δραμα, εχω κανει και τα δυο και ξερω
Εγω παντος που γεννησα με καισαρικη (απο επιλογη) και την τεταρτη θα ξαναγεννησω παλι με καισαρικη , μπορω να πω οτι δεν καταλαβα τιποτα .Οι διπλανες μου παλι δεν μπορουσαν να κατσουν απο τα πολλα ραμματα και τον τρελλο πονο. Θελω να πω λοιπον οτι η καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη κ δεν μπορω να ακουω ΔΕΝ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΑΙ και αλλα τετοια απο ολες εσας που γεννησαν φυσιολογικα. Δηλαδη ΕΛΕΟΣ με αυτο το πραγμα....δεν σας κανει περισσοτερο μαναδες απο εμας.........
Κάθε γυναίκα ειναι διαφορετική! Πέρασα όλους τους πόνους του φυσιολογικου τοκετού εκανα τέλεια διαστολή αλλα κατέληξα με κατεπείγουσα καισαρικη. Σηκώθηκα την επόμενη μερα μεν αλλα δεν πονούσα ούτε στο ελάχιστο.
Δεν έχεις δίκιο Νατάσα. Εγώ που γέννησα φυσιολογικά με επισκληρίδιο είχα τρελούς πόνους τις πρώτες μέρες και στην 4η μέρα κατάφερα να καθήσω και πάλι όχι κανονικά. Οι πόνοι συνεχίστηκαν σε μικρότερη ενταση μέχρι να σαραντήσω περίπου. Ενώ η κοπέλα που γέννησε μαζί με εμένα και έκανε καισαρική πονούσε πολύ λιγότερο από οτι μου έλεγε. Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική.
xa xa xa !! apla teleio!!!!
einai auto pou lene oloi... oti kamia egkumosini dn einai idia... i aderfi mou stn egkumosini ts pigene mono stn giatro gia ts vasikes eksetasei (auxeniki,B' epipedou k gia ts upoloipes...)k douleue mexrei tn ennato mina.eixe mia teleia egkumosini... egw otan ematha oti eimai egkuos xarika para polu gt prospathousame 2 me 3 mines me tn antra m alla epeidi eixa to anxos gia ts etoimasies tou gamou meta ksexasa na skeftomai an exw minei egkuos i oxi.. 29.maiou pantrevomouna k ian kyriaki... tou antra mou o koumparos mas tou etoimase to mpatselor(tn paraskeui 27/5) egw oses files eixa douleua k etsi apofasisa na minw spiti mas... tn wra pou efeuge o antras mou me epoiase ena klama pou dn mporousa na stamatisw me tpt me ta polla me iremise k meta efuge...to vradi irthe o ksaderfos mou na minei mazi mou sto spiti gt me akouse xalia k dn ithele na me afisei moni(exw polu kales sxeseis mazi tou..)arga to vradi me pernei til o antras m na dei pws eimai k otan tou eipa oti eimaispiti k oti dn tha paw pouthena stenaxwrithike... k tote ola ksekeinisan.. o koumparos m tn antra mou mou kanonisa to diko m mpatselorn.. i tote kopela tou koumparou mou tha erxotan na me parei apo to perma gt menw salamina...tn wra pou eimaoun sto ferimpot me tn ksaderfo mou enoiwsa kati anakatosoures alla nomiza oti itan gt dn eixa faei tpt oloi mera...me ta polla vrethikame me tn kopela k ksekeinisame na pame stn kiamo.... stn diadromi stn pariliaki mou mirise kokkinisto kreas...pali dn edwsa simasia...meta apo to glenti pou kaname girisa spiti m stis 8 to prwi tou savvatou 28/5.pigame gia ypno alla eixa tetoia iperentasi pou ante na koimithika gia misi wra k meta stn aera... o ksaderfos m eipe "gt exw mia entiposei oti eisai egkuos?" tou eipa na stamatisei na leei vlakies gt perimena na adiathetiso 29/5(k exw normal kiklo) me to polu mpourou mpourou me epeise na paw na parw test egkomosinis... otan to ekana k eprepe na perasoun ta 5 lepta egw eimoun me ton ksaderfo m k milagame gia tn epomeni mera tou gamou m... ospou perasan ta 5 lepta k piga k eida to test k itan thetiko to koitaza k to ksana koitaza gt dn to perimena... k o prwtos pou to emathe itan o ksaderfos m gt itane mazi m k meta pira til tn antra m na tou to pw... k meta tn kolliti m k meta pira ts goneis m.... itane to poio wraio dwro poueixamestn gamo ms.... otan piga stn giatro m apla to eidame meta apo mia vdomada pou pigame to akousa me itane i poio omorfi stigmi mas... otan piga tn epomenei fora eimoun moni mou gt o antras m logou douleias dn mporouse na erthei mazi m...k tote itan i poio asximi stigmi ms... gurise k m eipe o giatros oti to mwro megaloni alla o sakos dn megaloni einai 2 vdomades mikroteros apo to vrefos exasa tn gi katw apo ta podia m... me poiasane ta klamata k tn rwtisa na m pei leptomeries... tote me peire agkalia k m eipe oti uparxi megali pithanotita na to apovali o organismos m gt dn einai fusiologiko..(me tn giatro m exw polu kali sxesei k me vlepei opws tn kori tou gt eimaste idies ilikies k moiazoume polu sn xaraktires) k meta mou eipe oti tha kanei oti mporei gia na mn to xasw to mwraki mas..prospathouse na m dwsei kouragio k auto to ektoimisame me tn antra m.. mou ekleise ranteuou meta apo liges meres na paw na me dei k pali otan piga itan ta idia k tote mou edwse na kanw mia therapoia k mou eipe na minw ksapla mexri na paw sts 12 vdomades... i meres dn m pernagane me tpt...otan perasan piga pali na me dei k pali o sakos tou mwrou dn eixe erthei sta fisiologika tou alla eixe mia pio mikri diafora..mou ekleise to rantevou gia tn ayxenikimeta apo kati meres..ekeino to distima dn miliomastan me tn antram logou stenaxwrias.. eftase i megali mera gia na pame na kanoume tn ayxeniki.. mpikame mesa k tote o giatros ms rwtise tn allo gitro pou me eksetaze an einai entakei o sakos(mou eixe kleisei rantevou me enan giatro pou eixe idikeutigia tetoia provlimata)k tou eipe nai tote akeinos mas rwtise an einai to prwto mas k tou eipame nai k mazi me tn antra m tn rwtisame an einai entaksei to mwro mas k einai ola kala k mas eipe oti ola einai entaksei k to filo tou paidiou sas einai agori.. argisame na to siniditopioisoume to filo tou mwrou gt eixame tn xara pou eftiakse to provlima pou eixame... ligo prin kanw tn B' epipedou anakalipsame oti o traxilos mou eixe xalarosi k otan piga gia tn B'epipedou m edwse na kanw therapoia kolpiki mexri twra pigenw na me vlepei kathe vdomada k sinexizw tn therapoia m k exw stamatisei tn douleia pou ekana gt koitaw to kalutero gia to mwraki m... me liga logia i dikia mou egkumoaini einai mia duskoli alla xalali ts gt tha exw to mwraki mou stn agkalia mou se ligo kairo(telos tou mina mpenw stn 8) k parolou pou exw tous emetous ,ts kaoures,ts anakatosoures to mono pou lew oti perasa duskola einai gt eixa ta provlimata me to mwro. ola ta alla ta antexw alla dn me agkizoun pleon.. eimai euxaristimenei pou eimai se auti tn katastasi k euxaristw tn theo pou me aksionei na ferw stn kosmo mia akoma psuxoula.. twra gia ton sex k tn upno oute pou me noiazoun.. k nai einai i poio omorfi periodos pou exw perasei gt xairomai pou vlepw pou fouskoni i kilia m xairomai pou kouniete k me klotsai o mikroulis m k auto einai pou me kanei na thelw na erthei i stigmi pou tha tn exw stin agkalia m.... YG: k telos thelw na pw ena megalo euxaristw stn antra m pou einai dipla m se oloi tn egkumosini m k me exei stiriksei k me exei voithisi para polu opws k stous goneis k stous filous mas....
Χμμμμμ....Ας τα πάρουμε με τη σειρά! Για το 1 και το 2, ναι, ήμουν σε ροζ συνεφάκι. Λάτρεψα την εγκυμοσύνη μου και τις δύο φορές, σε σημείο που όταν γέννησα, λυπόμουν που δεν ήμουν πια έγκυος! Εμετούς και ημικρανίες είχα μέχρι τον 6ο μήνα αλλά θεωρώ πως είχα καλή εγκυμοσύνη, γιατί έμεινα πολύ εύκολα έγκυος και δεν κινδύνευσα καθόλου ούτε εγώ, ούτε τα μωρά μου. Για τον ύπνο, στο πρώτο μου παιδί κοιμόοοοοοοοοοοομουν συνέεεεεεεχεια! Δεν έχασα ούτε ένα λεπτό ύπνου. (Τέτοια αναισθησία)! Στο δεύτερο, εκ των πραγμάτων δεν είχα την πολυτέλεια γιατί υπήρχε ένα 2χρονο στο σπίτι. Είχα πάρει λίγα κιλά (9 στην πρώτη, 7 στη δεύτερη) και είχα κανονική διάθεση για sex. Ούτε μειωμένη, ουτε αυξημένη. Αλλά, κάναμε sex μέχρι και 2 μέρες πριν γεννήσω (ο.κ. κοκκίνησα λίγο τώρα....). Για το 5 και το 6 δεν έχω γνώμη γιατί έκανα καισαρική.Πάντως τις δύο πρώτες μέρες μετά την καισαρική πονούσα ΠΟΛΥ! Οσο για το 7, θα συμφωνήσω Χ 1000. Πλέον τα παιδιά μου είναι 8 και 5 ετών και χωρίς να θέλω να απογοητεύσω τις μανουλες που τους έχουν πει πως τα παιδάκια τους θα ηρεμήσουν μετά τα 2,3, ή 4 χρονια τους, δεν υπάρχει στιγμή ξεκούρασης, ειδικά εάν είσαι ΚΑΙ εργαζόμενη. Και όχι, η κούραση δεν φεύγει, όσα χαμόγελα και αγκαλίτσες και αν σου κάνει το αγγελούδι σου. Φεύγει μονο με ένα γεμάτο 8ωρο ύπνου! Αυτή είναι η δική μου γνώμη. Φιλιά
Εγώ παρ'ολο που είχα δύσκολη εγκυμοσύνη την ευχαριστήθηκα γιατί με είχαν όλοι στα ωπα ωπα...το σεξ ήταν τέλειο( ανακαλύψαμε πολλές νεες στάσεις!!!!χεχεχεχε) και τόσο ύπνο δεν έχω ξαναρίξει στη ζώη μου...αναπολώ εκείνους τους 8 μήνες!!!!!....Το μετά είναι το θέμα.....μιλάμε για ΠΟΛΛΗΗΗΗΗΗΗ ΚΟΥΡΑΣΗΗΗΗΗ....αλλά και ποοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοση ευτυχία.......!!!!!!!ΑΠΕΡΑΝΤΗ....ΑΝΕΞΑΝΤΛΗΤΗ ΕΥΤΥΧΙΑ.....θέλω και 2ο!!!!!!!
Έχεις απόλυτο δίκιο!!!!!!Πόσο αληθινά είναι όλα αυτά που λές!Τώρα που είμαι έγκυος στο 2ο ευτυχώς κανένας δεν λέει τέτοια.Προφανώς επειδή ξέρουν οτι πλέον γνωρίζω απο προσωπική εμπειρία.....
να αγιασει το στομα σου κοπελα μου......
Δυσκολεύτηκα πολύ να μείνω έγκυος , έκανα τρεις σαλπιγγογραφίες, επέμβαση για την αφαίρεση της μιας σάλπιγγας και μετά θεραπεία για ενδομήτριοση Οπότε ναι στο θετικό ήμουν σε ροζ συγνεφάκι!!!!!!!!!!!! Μετά έπαθα αποκόλληση και φοβήθηκα πολύ , μετά μαλάκωσε ο τράχηλος και έκανα περίδεση και έμεινα στο κρεβάτι μέχρι να γεννήσω , οπότε η εγκυμοσύνη δεν ήταν η αγαπημένη μου περίοδος . Όμως ένιωσα τέτοια ανακούφιση που κράτησα το γιο μου αγκαλιά που δεν με ενοχλούσαν ούτε οι πόνοι ούτε η κούραση , δεν λέω ότι δεν κουράζομαι ποτέ αλλά όταν τον κοιτάζω και μου γελάει περνώ δύναμη
συμφωνό κ εγώ κ νιώθω καλύτερα γιατί νιώθω τύψεις που δεν πέταγα από τη χαρά μου,η μπέμπα μου είναι 4 μιση μηνών κ η μεγάλη μου 23μηνών. Θεέ μου πόση υπομονή!!!Αλλά γερά να ναι λέω πάλι.
ΠΕΣ ΤΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗ !!!!!!!!!!!!!!!
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΠΟΙΑ ΝΑ ΠΕΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΣΤΟΜΙΣΕΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΕΣΑΙ ΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΑΓΑΠΑΣ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ Ή ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΡΕΜΕΙΣ ΜΗΠΩΣ ΠΑΘΕΙ ΚΑΤΙ.
Les kai diavazw tis dikes mou skepseis! Eidika auta pou grafeis gia ton toketo...1 mhna den mporousa na katsw k den evriska thesi na voleutw oute gia na thilasw thn mikrh mou..kai OXI den ksexnas tous ponous ths gennas!!! Epishs kai gia mena h egkymosunh DEN htan h kaluterh mou afou eixa emetous mexri kai thn prohgoumenh mera apo thn gennhsh ths mikrhs (afou nomiza oti tha synhthisw to oti evgaza otidhpote etrwga kai meta thn genna den tha stamatouse...eutuxws twra euxaristiemai faghto) Alla...(kai einai megalo to alla) einai toso megalh eutuxia to na eisai manoula pou molis kratas to mikraki sou agalia les xalali olh h talaipwria!!!!
Μάλλον ήσουν άτυχη... εγώ και σε ροζ συννεφάκι ήμουν, και η πιο ευτυχισμένη φάση της ζωής μου ήταν και κοιμόμουν και όλα ήταν υπέροχα το ίδιο και μετά. Στο μόνο που ένιωθα το ίδιο με σένα ήταν το μετά που είχε αρκετή κούραση αλλά νομίζω ότι καμία δεν λέει το αντίθετο... Σου εύχομαι την επόμενη φορά να είναι καλύτερα τα πράγματα για σένα και να το απολαύσεις πραγματικά γιατί αξίζει!
Τελικά η κάθε γυναίκα το βιώνει διαφορετικά, όπως και όλα τα πράγματα άλλωστε, γι' αυτό καλό είναι να μη γίνονται γενικεύσεις. Η δικιά μου περίπτωση πάντως μοιάζει αρκετά με της Μαριανίνας, μιας και όλοι μου τα περιέγραφαν όλα ρόδινα κι εγώ ακόμα, 2 χρόνια σχεδόν μετά, αναρωτιέμαι γιατί στο καλό εμένα μου συνέβησαν όλα ανάποδα...!! ;-)
entaksei sofia respect!!!!!mariannina sumfwnw apoluta mazi sou!!!an k akomi den exw gennisei..(eimai sta telh tou ebdomou mina) alla k pali sumfwnw me ola osa anaferontai sthn egkumosuni (oxi ston toketo).......
Και ακόμη ένας μύθος: Το μωρό φέρνει ευτυχία στο ζευγάρι! ΨΕΜΑΑΑΑΑ!! Εμείς χάσαμε τις ισορροπίες μας, υπήρχαν τσακωμοί, δεν μπορούσαμε να μοιράσουμε τις αρμοδιότητες όσον αφορά το παιδί και δεν μπορούσε ο άντρας μου να αντεπεξέλθει στις αρμοδιότητες που είχα εγώ παλιότερα και πια, ως λεχώνα, δεν μπορούσα να διεκπεραιώσω. Μας άλλαξε όλη η ζωή και όχι προς το καλύτερο. Μιλάω φυσικά μόνο για τη ζωή μου με τον άντρα μου και όχι για την ύπαρξη του υπέροχου και πολύ πολύ ήσυχου μωρού μου. Τελικά, μετά από κάποια χρόνια χωρίσαμε. ΦΥΣΙΚΑ και δε φταίει η έλευση του μωρού σε αυτό, αλλά τότε ταράχτηκαν πολύ οι ισορροπίες μας. Και τέλος, άλλος μύθος: ο θηλασμός δεν επηρεάζει το στήθος. Φυσικά και το επηρεάζει. Σε κάποιες γυναίκες μεγαλώνει λίγο και σε όλες πέφτει!
Συμφωνω απόλυτα!
θα συμφωνησω απολυτα μαζι σου καλη μου!!!!!!!ιδιως στο 2ο μυθο!!!!μεγαλος μυθος!!!!!!
Πες τα χρυσόστομη!!!!!!!!!!!!!!!
Εκτος απο το θεμα του φυσιολογικου τοκετου,που δεν ξερω και δεν εχω αποψη γιατι γεννησα καισαρικη και δεν πονεσα καθολου,ουτε πριν,ισως λιγο μετα για κανα δυο μερες και μετα καθολου,σε ολα τα αλλα ΔΙΑΦΩΝΩ ΚΑΘΕΤΩΣ!!!! 1.Ανακοινωσα εγκυμοσυνη απο το τηλεφωνο οντως,αλλα κατα τα αλλα εκεινες τις μερες τις θυμαμαι οντως σαν να ημουν σε ενα συνεχες γλυκο αγχος-συννεφακι.. 2.Η εγκυμοσυνη μου ηταν οντως απο τις καλυτερες περιοδους της ζωης μου..και μονο οτι την προεβαλλα για να κερδισω δικαιωματα σε φαι,γλυκα,ουρες,υπνο,τεμπελια.....και μονο αυτο φτανει! 3.Οκ για τον υπνο και παλι κοιμαμαι...αλλα ο υπνος που εριχνα στην εγκυμοσυνη και μαλιστα με την πιο ισχυρη δικαιολογια...ακομα τον θυμαμαι και τον αναπολω! 4.Εννοειται πως εβλεπα τον αντρα μου σαν μπισκοτολουκουμο καθε μερα ολη μερα και νυχτα...αυτος βεβαια με εβλεπε σα μια φαλαινιτσα,αλλα αλλο θεμα αυτο.... 5 και 6 δεν μπορω να εκφερω αποψη... 7.Οχι μονο δεν ειναι μυθος για μενα αλλα η μεγαλυτερη αληθεια που βιωσα σε σχεση με την εγκυμοσυνη και το παιδι.Μπορω να δουλευω δεκα ωρες,να κοιμαμαι το πολυ 6,να ταιζω,να αλλαζω,να νανουριζω και ταυτοχρονα να ειμαι παντα χαμογελαστη και να παιζω ολη μερα με το παιδι,κι εγω ακομα δεν το πιστευω πως αντεχω την κουραση πολλες φορες...
xaxaxaxa sofia me to 4 gelasa polu!
πες τα καλη μου!!!τα μωρα μας ειναι στην ιδια ηλικια!!!ποσο δικιο εχεις!!!τα ελεγα αλλ δεν με ακουγανε οι γυρω μου!!!
Εγώ πάλι άκρως αντίθετα!!! ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΤΗΚΑ όταν είδα τεστ θετικό και ήμουν σε ροζ συννεφάκι!! Πέρασα καταπληκτικά στην εγκυμοσύνη μου χωρίς εμετούς κλπ, έκανα όμως ζάχαρο και έκανα δίαιτα οπότε είπα το ψωμί ψωμάκι (που αν το τηρούσα θα ήμουν μια αδύνατη μαμά!). Τρελαινόμουν να βλέπω την κοιλιά μου να μεγαλώνει! Είχα όμως μελαγχολία και πότε πότε με έπιαναν τα κλάματα γενικά όμως ήμουν φοβερά χαρούμενη. Κοιμόμουν μια χαρά μέχρι και την μέρα που γέννησα. Είχα φοβερή διάθεση για sex άσχετα που μου το έκοψε ο γιατρός! Γέννησα με πρόκληση και επισκληρίδιο και δεν ένιωσα καθόλου πόνο, μετά τη γέννα είχα ελάχιστα πονάκια τις πρώτες 5 μέρες και μετά ήμουν τελείως καλά... αλλά όχι η κούραση με νοιάζει και με παρανοιάζει...Ευτυχώς πάντως νομίζω πως όλες οι μαμάδες ότι και αν λέμε... αντέχουμε!!! (μαμάααααα πότε θα κρατήσεις τη μικρή να κοιμηθώ επιτέλους??????????????????)