Σουτ στα κομματόσκυλα
Oι καλοί άνθρωποι γνωρίζουν ότι είναι καλοί.
Οι κακοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν ότι είναι κακοί.
ΜΕΓΑΛΗ διαφορά.
Οι καλοί άνθρωποι υποχωρούν.
Οι κακοί άνθρωποι τρελαίνονται μόνο με την ιδέα.
Μου έκανε εντύπωση (χείριστη) ο τρόπος που αντιμετώπισαν μερικοί (ελάχιστοι) το άρθρο μου για την μαμά που έψαχνε στα σκουπίδια.
Μου έκανε εντύπωση που δεν πρόσεξαν τη γύμνια τους αναμεσα σε μια θύελλα σχολίων που αναθεμάτιζαν τους πολιτικούς που έφεραν αυτή τη γυναίκα (και τόοοοοοοοοοοοοοσες άλλους/ες) σ’ αυτή τη θέση.
Αντί να σταθούν στο γεγονός… εκείνοι παρασύρθηκαν από τον θυμό τους που έθιγα το (όποιο) κόμμα υποστηρίζουν…. Το πιο αστείο από όλα είναι: δεν έθιγα ΚΑΝΕΝΑ κόμμα συγκεκριμένα, αλλά ΟΛΟΥΣ τους πολιτικούς επ ευκαιρία της ανεπίτρεπτης (λέμε τωρα) συζητησης που έγινε στη Βουλή λόγω της πρότασης μομφής.
Λεπτομέρειες.
Δεν είμαι συνωμοσιολόγος ως άνθρωπος. Καχύποπτος είμαι, αλλά όχι συνωμοσιολόγος… όμως μήπως κάνω λάθος;
Μήπως είναι εγκάθετοι… ίσως και εγκάθετοι της βλακείας τους.
Όπως είχε γράψει παλιότερα και η Ολιβ, ολοι αυτοί δεν γνωρίζουν (;) ότι ένας administrator γνωρίζει από πού έρχονται τα ανωνυμα mail ή σχόλια; Μα πόσο άσχετοι;
Και τότε είναι που θυμώνω πραγματικά πολύ.
Ανακαλύπτω (μπαίνοντας στο πρoφίλ τους στο FB) ότι όλοι αυτοί που κόπτονται για τον αδελφό μου, ή για τις δικές μου πολιτικές πεποιθήσεις (που δεν τις έχω κοινοποιήσει ποτέ και σε κανέναν) ή ότι γράφω επειδή κάτι έχω να κερδίσω (οικονομικά) … ανακαλύπτω λοιπόν ότι είναι (μη χέσω) επιφανή μέλη κομματικών νεολαιών… έχουν φωτο αγκαλιά με πολιτικούς…
Τρελαίνομαι.
Τρελαίνομαι με ανθρώπους που και στις μέρες μας είναι κολλημένα κομματόσκυλα… και τους προκαλώ:
Ας βρουν έστω και έναν πολιτικό (οποιουδήποτε) κόμματος που να τους επιβεβαιώσει ότι έχω ή είχα οποιασδήποτε μορφής σχέση μαζί του… κι εγω θα το παραδεχθώ.
Και επειδή το ξέρουν, προσπαθούν με χτυπήματα κάτω από τη ζώνη να με θίξουν… Κούνια που τους κούναγε… Εχω (φυσικά) φίλους που ασχολούνται με την πολιτική –φίλους και πρώην συνεργάτες από τη δημοσιογραφία- αλλά λίγοι γνωρίζουν ότι έχω βάλει χέρι σε ΟΛΟΥΣ γι’ αυτή τους την επιλογή. Ιδιωτικώς (κι όχι μόνο) έχουν φάει το κράξιμο της ζωής τους.
Όχι γιατί το διάλεξαν (δικαίωμά τους), αλλά γιατι δεν άλλαξαν τίποτα.
Πάντα με ενδιέφεραν οι άνθρωποι γύρω μου… συγκλονίζομαι όταν διαβάζω ότι παιδάκια λιποθυμούν από την πείνα στα σχολεία… όταν καθωσπρέπει άνθρωποι χώνονται μέσα στους σκουπιδοντενεκέδες… όταν άρρωστοι δεν έχουν να πάρουν τα φάρμακά τους… όταν νεαρά άτομα βλέπουν τα όνειρά τους να εξατμίζονται… επειδή κάποιοι έχουν την πετριά της εξουσίας.
Δεν αντιπαθώ τις ιδέες τους… αντιπαθώ τις πράξεις τους….
Πιο πολύ όμως από όλα αντιπαθώ που δεν επιλέγουν τη σωστή στιγμή για να μου επιτεθούν. Προφανώς και δεν χρειάζεται να συμφωνούν μαζί μου. Ποιος είμαι δα;
Όμως όταν γράφω για μια μάνα που κρατωντας το παιδί της από το χέρι αναγκάζεται να ψάχνει στα σκουπίδια για μια μισοφαγωμένη μπανάνα… τότε ΑΠΑΙΤΩ τουλάχιστον ευγένεια…
Όπως εκείνοι έχουν το δικαίωμα της ανωνυμίας (που το σέβομαι, γι’ αυτό και δεν τους δίνω) άλλο τόσο κι εγώ εχω το δικαίωμα του μπλοκαρίσματος.
Δεν έσβησα ποτέ σχόλιο που επιμένει ότι κάτι είναι μοβ ενώ εγω ισχυρίζομαι ότι είναι θαλασσί. Είναι δικαίωμα του… σεβαστό όσο δεν γίνεται…
Όμως έχω αποφασίσει ότι όποιος θέλει να κάνει (για ποταπούς λόγους) βρώμικη αντιπολίτευση στο αυτονοητο, στο τρυφερό, στο πονεμένο, θα τρώει σουτ χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Κλείνω όπως άρχισα:
Oι καλοί άνθρωποι γνωρίζουν ότι είναι καλοί.
Οι κακοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν ότι είναι κακοί.
ΥΓ. Δεν ισχυρίζομαι ότι εγω είμαι καλός. Θα ’ταν εξαιρετικά ανόητο εκ μέρους μου. Ισχυρίζομαι όμως ότι αγαπώ ΜΟΝΟ τους καλούς.
[divider]
Ο Μάνος Αντώναρος είναι ο μπαμπάς της Αθηνάς και του Αρχέλαου.
Είναι δημοσιογράφος.
Θα τον βρείτε εδώ στο eimaimama αλλά και στο προσωπικό του blog στο gazzetta.gr
Ο καλός Ο Κακός Ο άσχημος Η φιλολογία! Η Ζωή έχει μπει σε καινούργιο κανάλι , γιατί έτσι αποφασίσανε .Η Μόνη λύση που "βλέπω" είναι να βρούμε τα προβλήματα της σύγχρονης και καλά ζωής και όλοι Μαζί να τα λύνουμε, οι αρμόδιοι (Ας συνεννοηθούμε επιτέλους).Το μόνο που μας σώζει από την καταστροφική Νέα πορεία Είναι οι σύλλογοι, να έχουμε κάπου να απευθυνθούμε, γιατί το κοινωνικό κράτος ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. (Για σημειώσεις δείτε την Πανκρητιο 80.000 μέλη) Άρα για να έχω Κράτος έχω κοινωνία. Υ.Γ. (Αυτό "έχτισε" η Χ.Α. και μπήκε στην βουλή. ΑΚΟΥΤΕ)
κ. Μάνο μη θυμώνετε. Δίκιο έχετε ούτως ή άλλως. Αφήστε τους πολιτικούς, τα κόμματα και την πολιτική να είναι όπως είναι και να συνεχίζουν αυτά που κάνουν. Είναι η καταδίκη τους. Δεν το βλέπετε?
εγω παντως θα εβγαζα ενα δεκαευρο απο την τσεπη μου και θα το εδινα στην κυρια, να παει σουπερ μαρκετ. θα επαιρνε γαλα, φετες τοστ, δημητριακα, φασολια, μακαρονια. οπως εχω κανει σε αναλογες περιπτωσεις. Ζοριζομαστε οικονομικα οπωσ ολοι αλλα δεν πειναμε ουτε κρυωνουμε, δοξα τον θεο. Σιγουρα δεν θα αλλαζα τον κοσμο με αυτην την πραξη αλλα πιστευω οτι θα εκανα κατι καλο. και ωρες ωρες απορω δεν μπορουν να μειωθουν λιγο αυτα τα σουπερ προιοντα, τα ακριβα ρουχα, τα σινεμα ( υπαρχουν και τα dvd), οι τουρτες lalaloopsy για να βοηθησουμε λιγο τον συνανθρωπο?
Έχουμε τις ίδιες απορίες. Και τα δώρα στα party γενεθλίων αν μειώσουμε μένουνε αρκετά που περισσεύουν. Μπορούμε να καλούμε και να δεχόμαστε δώρα των 2 ευρώ αντί των 7 και τα παιδιά είναι το ίδιο ευχαριστημένα. Και αντίστοιχα δώρα να κάνουμε κι εμείς.
εγω τα χριστουγεννα οταν ημουν παιδι επαιρνα ενα παιχνιδι απο τους γονεις και ρουχα απο την νονα, τελος. τωρα τα παιδια μου παιρνουν 5-6 παιχνιδια το καθενα απο θειους, νονους, γιαγιαδες, μηπως ειναι λιγο υπερβολικα ολα αυτα? δεν γινονται κακομαθημενα τα παιδια με τοσα παιχνιδια? τα λεω βεβαια και μου λενε ''καλα γιορτες ειναι ,να μην παρω δωρο στο παιδι?'' και φυσικα δεν μπορεις να τους πεις παρε ρουχα γιατι τα ρουχα ειναι πιο ακριβα απο τα παιχνιδια.
εγω δε θα αναφερθω στο θεμα του αρθρου αλλα στο τροπο που το ξεκινησες σχετικα με τους καλους και κακους ανθρωπους,ποσο σωστό αυτό το συμπέρασμα και οι διαφορρες καλων -κακων τελικά ... και πόση εφαρμογή έχει σε τόσους τομείς στη ζωής μας? ειμαι εκτος θεματος αλλα αυτες οι φρασεις ...ξαναλεω ποσο σωστές ειναι τελικά!!!! και να φανταστω καταληγει κανεις εκει απο τις εμπειριες της ζωης.... μολις μου εδωσες μια απαντηση σε ενα προσωπικο μου θεμα ή αλλιως σε τετοιες ''κακες'' εμπειριες... ειναι κ αυτο μια παρηγορια
Το είχα διαβάσει το άρθρο σου, όπως τα περισσότερα που γράφεις στο gazzetta και ήταν το δεύτερο που δε μου άρεσε. Το πρώτο σου ήταν ένα για τους ομοφυλόφιλους που αναφερόσουν με βωμολοχίες. Εκεί σκέφτηκα πως αν αύριο ο γιος μου είναι ομοφυλόφιλος, αυτό που ο ίδιος θα βιώνει σαν αγάπη και σαν συντροφικότητα δε θα ήθελα οι άλλοι να το χαρακτηρίζουν σαν "τον παίρνει από κ...." ακόμη κι αν τον αποδέχονταν, ακόμη κι αν τον αγαπούσαν. Το άρθρο με τα σκουπίδια επίσης δε μου άρεσε. Είναι μια εικόνα που την έχουμε δει οι περισσότεροι. Δεν περίμενα να τη διαβάσω για να καταλάβω ότι υπάρχει. Δε μου άρεσε το άρθρο, γιατί ανέφερες ότι πήρες την κόρη σου από το χέρι και δεν έκανες τίποτα εκείνη τη στιγμή. Και να είχες κάνει δεν περίμενα να μας το γράψεις, γιατί άλλωστε οι λεγόμενες "καλές πράξεις" κανονικά δε χρειάζεται να επιδεικνύονται και δε νομίζω πως είσαι και άνθρωπος της επίδειξης. Όμως, δεν περίμενα και να διαβάσω ότι σηκώθηκες, έφυγες, η κόρη πήγε να φάει κι εσύ να γράψεις άρθρο. Η Αθηνά πλησιάζει 4 και καταλαβαίνει πολλά. Μπορούσες να τη βάλεις λίγο στο παιχνίδι. Μπορούσες να προσφέρεις κάτι στην κυρία (αν το δεχόταν) και η Αθηνά να χαρίσει ένα παιχνίδι της, έτσι ώστε να σπάσει ο πάγος και η κυρία με το κοριτσάκι να ξαναερχόταν στα μέρη σας. Και τότε εσύ θα το έλεγες και στην υπόλοιπη πολυκατοικία και κάπως έτσι ένας άνθρωπος λιγότερο θα αισθανόταν μόνος και αβοήθητος. Μου φαίνονται πολύ αυτονόητα αυτά για να τα γράφουμε και μπορεί ήδη να τα έχεις κάνει ή σκεφτεί. Μη μας δίνετε άρθρα απλώς για προβληματισμό. Αν δεν έχετε να πείτε κάτι δε χρειάζεται και να γράψετε. Γενικά μου αρέσουν τα άρθρα σου. Μόνο αυτά τα δύο θα προτιμούσα να μην τα είχα διαβάσει από εσένα.
Πολυ μου αρεσε το σχολιο σας,συμφωνω και στην ουσια αλλα κυριως στον τροπο εκφρασης.γιατι δεν μπορουμε ολοι να σχολιαζουμε ετσι πολιτισμενα;
Μεταξύ όλων των άλλων κατάπτυστων σχολίων κάτω από το άρθρο -τα οποία δεν προλαβαίνω τώρα να σχολιάσω- για μια μανα στα σκουπίδια έχω μια απορία..Γιατί όλοι ρωτάνε αυτόν που αναδεικνύει το θέμα "τώρα τι κάνουμε";; Η δουλειά του δημοσιογράφου είναι να βρίσκει θέματα, να τα αναδεικνύει, να τα σχολιαζει, να τραβάει το αυτί εκείνων που είναι σε θέσεις ευθύνης και λήψης αποφάσεων, να τους στρέφει την προσοχή εκεί που πιστευει ο ίδιος ότι χρήζει προσοχής, να προσφέρει προβληματισμό στον αναγνώστη και άντε να κάνει και καμμιά πρόταση ο ίδιος ο δημοσιογράφος εφόσον το κρίνει σκόπιμο..Δηλαδή με τη λογική μερικών ανθρώπων θα πρέπει ο δημοσιογράφος να αναδείξει το θέμα αφού πρώτα βρει και τη λύση του, να μας τα κάνει ένα πακετάκι και να μας τα προσφέρει έτοιμα έτσι για να μην πολυπροβληματιστούμε κιόλας. Διαβάσατε για τη μάνα στα σκουπίδια, προφανώς θα είδατε και με τα ματια σας μια αντίστοιχη μάνα ή πατέρα να ψάχνει στον κάδο να βρει κάτι να φάει..Αποκλείεται να μην έχετε δει..Στην πλατεία της Γλυφάδας έξω από τα σουβλατζίδικα ένας φεύγει ένας έρχεται στους σκουπιδοτενεκέδες..Σκέψου αλλού τι γίνεται..Τώρα τι κάνουμε λοιπόν;; Ο καθένας διαβάζει, ενημερώνεται, επαγρυπνεί, βλέπει ειδήσεις και μαθαίνει να "βλέπει" πίσω από τις ειδήσεις που του πλασάρονται, προβληματίζεται και καταλήγει να βοηθήσει όπως μπορεί και όπως νιώθει..Το μόνο βέβαιο είναι ότι εμείς που έχουμε μικρά παιδιά μπορούμε να βοηθήσουμε τουλάχιστον στο να φτιάξουμε μια καλύτερη χώρα αύριο. Άρα εγώ προσωπικά θα απαντούσα στο τι κάνουμε τώρα με το εξής απλό..Επικεντρωνόμαστε στα παιδιά μας..Παίρνουμε τα μαθήματα που σκληρά δεχόμαστε σήμερα -μιλάω για τη δική μου γενιά, την 35something, τη γενιά της ευμάρειας και της ευκολίας που τρώει μεγάλο χαστούκι- και τα χρησιμοποιούμε για να εξαφανίσουμε νοοτροπίες και πρακτικές του παρελθόντος που μας έφτασαν ως εδώ..Τα παιδιά μας είναι η μόνη ελπίδα να αλλάξει κάτι σε αυτή τη χώρα
Αυτο το τωρα τι να κανουμε δεν ειναι ερωτηση προς τον δημοσιογραφο ουτε αιτημα προς το δημοσιογραφο να μου το εχει ετοιμο το πακετακι. Ειναι ερωτημα προς τον εαυτο μου, ειναι απορια, ειναι προβληματισμος ειναι πραγματικη απορια. Ναι πραγματικη απορια. Μπορει καποιος ποιο εξυπνος απο μενα να ρθει κ να πει "εγω προτεινω αυτο" η "μηπως θεέτε να προσπαθησουμε ολοι εμεις που διαβαζουμε αυτο το σαιτ να κανουμε αυτο?" Δεν περιμενω τιποτα ετοιμο, απλως θετω ενα ερωτημα ανοιχτα εδω περα το οποιο ολοι σκεφτομαστε. Αυτο το επικεντρωνομαστε στα παιδια μαςναι βεβαια συμφωνω αλλα μεχρι ενα σημειο. Υπαρχει ζωη κ εκτος του σπιτιου μας κ των παιδιψν μας. Αυτο εννοω. Ευελπιστω για καποια δραση, κατι, μια αντιδραση, κατι, δε ξερω κ γω τι και απλως το θετω σαν προβληματισμο. Δε προσπαθω να κρινω η να κατακρινω απλως πραγματικα αναρωτιεμαι.
Αγαπητέ Μάνο, το άρθρο το διάβασα (όπως και όλα όσα γράφεις στο γκαζέτα) και πραγματικά ήταν η μόνη φορά που σκέφτηκα να ξανακάνω λογαριασμό στο Gazzeta και να σου ξαναγράψω αλλά είπα...άστο! άστο μωρέ ... τα λένε οι άλλοι γιατί συγγνώμη που θα στο πω αλλά συμφώνησα με πολλούς από αυτούς που εσύ θεωρείς 'κακούς'. Θα σου πω τι ήθελα να γράψω πάνω κάτω: Την πρώτη φορά που είδα ένα κοριτσάκι να βουτάει σε κάδο το έβγαλα φωτογραφία και μια ολόκληρη μέρα ήμουνα χάλια, έψαχνα στο ίντερνετ πως να κάνω ένα fundraising σάιτ για να μαζεύω λεφτά για παιδιά που βρίσκονται μέσα στους κάδους, μέτα μια βδομάδα είδα έναν κύριο κουστουμάτο να ψάχνει μέσα στον κάδο της πολυκατοικίας μου, μετά πέρασε ένας κύριος με ένα μικρό παιδί σε καροτσάκι και φωναζε από κάτω 'φαι;' και ντράπηκα τόοοοοσο με τη χειρονομία μου (του πέταξα πράγματα για το παιδί του από το μπαλκόνι) αλλά αυτός με ευχαρίστησε (με τα σπαστά ελληνικά του) ένα χρόνο μετά έχουν περάσει εκατοντάδες από αυτόν τον κάδο, ένα χρόνο μετά το σαιτ δεν το έχω κάνει αλλά όποτε δω κάποιον φωνάζω θες εκείνο; θες το άλλο; ότι μου έχει περισσέψει. Και έτσι μπορώ να κάτσω στο μπαλκόνι μου χωρίς να νοιώθω τύψεις (πολλές). Ομως όταν ένα χρόνο μετά βλέπω τέτοια άρθρα τα θεωρώ τουλάχιστον προκλητικά και απορώ 'καλά που ζει ο κόσμος;' Δεν θέλω να σε σοκάρω αλλά έχω δει και παπούδια 80 φεύγα να ζητιανεύουν στα φανάρια, έξω απο σουπερ μαρκετ όπου θες! name it και σου δίνω διεύθυνση να πας να δεις και με τα μάτια σου! Ενώ λοιπόν κάποιοι μπορεί να είναι τρολ κάποιοι άλλοι σου δείχνουν ότι εφόσον εκτείθεσαι στο ευρύ κοινό θα πρέπει και να ακούς αυτά που σκέφτονται και τις απόψεις που εκφέρουν (συμφωνώ ότι τις πιο πολλές φορές τα λένε αφιλτράριστα) αλλά στην ουσία πρέπει να το δεις ότι είτε σου αρέσει είτε όχι αυτό αντικατοπτριζεις στα δικά τους μάτια οπότε αυτό σου λένε. Δεν τους θεωρώ κακούς, ίσως δεν έχουν τάκτ; Δεν ξέρω τι να πω αλλά ξέρω ότι σαν κακία δεν μπορώ να το χαρακτηρίσω, τώρα αν είναι εγκάθετοι πάλι δεν μπορώ να το ξέρω αλλά και εγκάθετοι να είναι η ουσία είναι μια... εκτείθεσαι αρα θα πρέπει και να το υπομείνεις (άποψή μου φυσικά). Ίσως αυτό που θα πρέπει να σκεφτείς περισσότερο είναι ότι εσύ εκτείθεσαι από επιλογή και πρέπει να βρεις τους τρόπους να το διαχειριστείς, τα παιδιά σου όμως δεν έχουν καμία επιλογή και όταν αυριο μεθάυριο που θα μεγαλώσουν και θα δουν ότι κυκλοφορούν φωτος τους και βίντεό τους σε όλο το ίντερνετ ίσως να μην τους αρέσει ή ίσως να βρεθούν κάποια άλλα τρολ να τα στοχοποιήσουν (ή να χτυπήσουν μέσω αυτών εσένα ). Τότε; θα είσαι/είναι έτοιμα να αντιμετωπίσουν κάτι τέτοιο; Απλά το θέτω ως προβληματισμό. Φιλικά Leniw
Το θεμα ειναι στη πραγματικοτητα οχι τι λεμε τι πιστευουμε τι σχολιαζουμε ποσο καλοι η ποσο κακοι ειμαστε πους αγαπαμε κ αν μας αγαπανε το θεμα ειναι ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΩΡΑ. ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ?
Αγαπητέ Μάνο Το κείμενο σου πυροδότησε μέσα μου μια έκρηξη οργής πολλαπλά μεγαλύτερη από το κείμενο σου στο οποίο αναφέρεσαι. Υπάρχει ακόμα αυτή η Ράτσα ; Τι δεν καταλάβατε ρε παληκάρια ; Ότι η πείνα , η ανέχεια , η ανεργία δεν έχουν πολιτικά χρώματα αλλά είναι συνέπεια μια ανιστόρητα ηλίθιας πολιτικής χωρίς διέξοδο. Ποια κόμματα ρε; Σε ποιους κρατάτε την πόρτα να περάσουν και τι περιμένετε από αυτούς ; Μια θεσούλα κάπου για να μην ψάχνετε και εσείς τα απομεινάρια ενός φαγητού σε ένα κάδο; Όποιος και αν έγραφε το κείμενο , που το συγκεκριμένο ήταν μια απλή αναφορά, δεν περιγράφει μια αλήθεια που τα μάτια μας την βλέπουν κάθε μέρα και εντονότερη . Συγκεντρώστε τα μυαλά σας , συγκεντρωθείτε σε αυτό που πραγματικά έχει αξία. Η ανθρώπινη ζωή - ύπαρξη έχει αξιοπρέπεια , μην την ξεφτελίζετε μόνο και μόνο για να πείτε κάτι . Συγνώμη Μάνο για την οργή , δεν έχει να κάνει με σένα .