Η «γελοιότητα » μιας μάνας δεν γνωρίζει εθνικότητες

γράφει η Νανά Παλαιτσάκη

Κορίτσια, πριν λίγες ώρες παρέλαβα απο το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος «τον μεγάλο έρωτα της ζωής μου» ( ψέμματα να γράψω… δεν θα γράψω).

Ήρθε ο Αλέξης μου, το παιδί μου, απο το Μόναχο! Είναι τόσα χρόνια εκεί που νομίζω ότι είναι θέμα ελάχιστων μηνών να πάρει την υπηκοότητα που σημαίνει ότι εγώ θα «ΕΠΡΕΠΕ» να είχα συνηθίσει το πηγαινέλα

Με το που τον βλέπω με τις αποσκευές να φοράει σκισμένο φυσικά τζιν, ένα μπλουζάκι χαχόλικο και ν’ ανοίγει την αγκαλιά του… καλέ έλιωσα!!!!! Όταν σας γράφω… έλιωσα… σκεφτείτε ότι η πωλήτρια στο μπακάλικο δίπλα στις αφίξεις κουνούσε το κεφάλι της με συμπάθεια και μονολογούσε «τελικά όλες οι μάνες για δέσιμο είστε«!!!

Δεν ξέρω για τις υπόλοιπες που είστε πιο ψύχραιμες αλλά εγώ… ακούτε τώρα, τον είδα… ΠΙΟ ΨΗΛΟ… ΠΙΟ ΑΘΛΗΤΙΚΟ… ΠΙΟ ΑΝΤΡΑ… ΠΙΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΑΠΟ ΠΟΤΕ!!!

Καψούρα με τον γιο μου; Ούτε που περίμενα να το πάθω σε τέτοιο βαθμό, το έπαθα.

ΤΙ ΑΓΑΛΙΑΣΗ ΝΑ ΜΗΝ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΜΟΝΗ…

Αγκαλιασμένοι λοιπόν, τι αγκαλιασμένοι δηλαδή, είχα κρεμαστεί στο μπράτσο του, και αφού ήθελα να σηκώσω ΟΛΑ τα γλυκά του Τερκενλή, μπας και αφήσω κάτι πίσω που πιθανόν να του άρεσε… μπήκαμε στο αυτοκίνητο. Εξαιτίας της ειδικότητάς του, εργάζεται 7 χρόνια στο αεροδρόμιο του Μονάχου σε μια υπηρεσία που μμμμμμμ….. αν συμβεί «ανθρώπινο λάθος» μπορεί… μπορεί να γίνει αυτό που δεν θέλουμε να συμβεί ποτέ. Τον ρωτούσα για το «χαμένο» αεροπλάνο και οι εξηγήσεις του, η επιχειρηματολογία του, αλλά και ο απλός τρόπος που μου εξηγούσε τα γεγονότα, όπως π.χ. το γιατί ΑΠΟΚΛΕΙΕΙ ο γιος μου να έχει πέσει στην Θάλασσα το συγκεκριμένο αεροπλάνο, μ’ έκανε απο τον θαυμασμό, ειλικρινά δεν ξέρω αν η μάνα του Αινστάιν αισθάνθηκε το ίδιο, πάντως… εκείνη την στιγμή ο Αινσταιν δίπλα στον γιο μου έμοιαζε Νάνος!! Τόσο είχα απορροφηθεί που το παιδί με διόρθωσε επτά φορές στην οδήγηση, καθώς  για να φτάσω απο αεροδρόμιο σπίτι μου, έχανα εντελώς τις εξόδους!

ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΓΕΛΟΙΑ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ;;;

Κάποια στιγμή αναζήτησα το κινητό μου. Ζήτησα απο τον γιο μου να μου τηλεφωνήσει για ν’ ακούσω που είναι. Βλέπω το παιδί να πιάνει το κινητό του και σε δευτερόλεπτα ν’ ακούω το δικό μου με την ένδειξη DOUKAS. Aπαντάω ακαριαία λέγοντας «Νίκο μου, μόλις παρέλαβα το παιδί μας, είναι κούκλος, είμαι ευτυχισμένη«

Όπως καταλαβαίνετε, ήμουν βεβαία ότι με καλούσε ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ!!

Ο Αλέξης δίπλα μου διπλώθηκε στα γέλια… Μα διπλώθηκε…

«ΒΡΕ ΜΑΝΑ, δεν μου ζήτησες να σε πάρω για να βρεις το κινητό; Με ΜΕΝΑ μιλάς, ΟΧΙ με τον μπαμπά! Καλά δεν είδες στην οθόνη το όνομα;;;«

Εκείνη την στιγμή, σας ορκίζομαι, η «πασταφλόρα» ως  κινηματογραφική μάνα της Τζένης Καρέζη φάνταζε, μπροστά στην ηλιθιότητά μου, Μπιλ Γκέιτς!!! Και πάω να δικαιολογήσω την γελοιότητα λέγοντας στον γιο μου

«Ε καλά βρε παιδάκι μου, είδα ΔΟΥΚΑΣ και γι’ αυτό…«

Εκεί και αν ξέσπασε…

«Μάνα, ΔΟΥΚΑ με λένε και εμένα, όχι μόνο τον μπαμπά«

Φυσικά του είπα ότι η ταραχή μου απο την χαρά μου ήταν τεράστια και φυσικά συνέχισε να γελάει.

«ΜΑΝΑ, θα σου γνωρίσω και άλλες σαν και εσένα, ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΗ ΣΟΥ»

Φυσικά και ζήτησα εξηγήσεις! Μου είπε λοιπόν ότι οι ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΝΑΔΕΣ που περιμένουν τα παιδιά τους .

ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ

Η μαμά Γερμανίδα (όχι για να μην λέτε ότι μόνο εγώ κάνω γελοιότητες ).

Φτάνει στο αεροδρόμιο του Μονάχου και κατευθύνεται στον γιο μου. Εκείνη την μέρα ήταν υπεύθυνος για την United airlines.

 «Παρακαλώ«, τον ρωτάει η Γερμανίδα, «έχουν βγει ΟΛΟΙ οι επιβάτες της πτήσης απο Νέα Υόρκη;«

Ο Αλέξης κοιτάζοντας τον υπολογιστή του  της απαντάει «Κυρία μου, το αεροσκάφος έχει προσγειωθεί εδώ και δύο ώρες!«

Η κυρία σηκώνει την φωνή και του λέει «ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΜΕΣ! ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ; ΔΕΙΤΕ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ«

Ο Αλέξης της εξηγεί ότι απαγορεύεται να δίνουν  ονόματα επιβατών πτήσης και προσπαθεί να διαχειριστεί τον πανικό μιας ΜΑΝΑΣ που έχει χάσει ένα παιδί… ετών 35!!!

Η ΓΕΡΜΑΝΙΔΑ καταρρέει στο γκισέ του Αλέξη, της προσφέρουν νερό, της παρέχουν αέρα, της τρίβουνε τους καρπούς αλλά εκείνη σβήνει…

Ο Αλέξης επειδή ΟΠΩΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ, ΞΕΡΕΙ ΑΠΟ ΔΙΚΟΥΣ ΜΟΥ ΠΑΝΙΚΟΥΣ, την ρωτάει γλυκά:

«Κυρία μου, πότε σας είπε ο γιος σας ότι φεύγει απο Νέα Υόρκη;«

Η Γερμανίδα ανάμεσα σε αναφιλητά (είναι βέβαιη ότι τον άρπαξαν εξωγήινοι) απαντάει «Στο τελευταίο τηλεφώνημά του μου είπε «Μητέρα, φεύγω 14 του μηνός»»

Η δύσμοιρη μάνα…. απο την λαχτάρα της είδε ποια ώρα φτάνει η πτήση στις 14 του μηνός απο Νέα Υόρκη και ΠΗΓΕ…. Απλώς όπως της εξήγησε ο γιος μου, επειδή όταν φεύγει ένα αεροπλάνο στις 14 του μηνός απο Νέα Υόρκη, φτάνει στο Μόναχο την επόμενη που ο μήνας έχει 15!

Όπως συμπλήρωσε, της έδωσε και κάποιες πληροφορίες για την κίνηση της γης γύρω απο τον ήλιο, την ρώτησε πόσο χρονών είναι ο γιος της, της είπε προφανώς ότι έχει και εκείνος μια μάνα «βαρύ περιστατικό» και ας κάνω το ροκαμπίλι και την προχωρημένη και συνεχίσε να μου εξιστορεί μια σειρά περιστατικών στα οποία πρωταγωνιστούν ΜΑΝΑΔΕΣ απ’ όλο τον κόσμο… που -ΤΙ ΧΑΡΑ ΘΕΕ ΜΟΥ!- είναι και αυτές τόσο γελοίες όσο και εγώ!

ΑΧ, ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΜΑΣ!!!!!!!

[divider]

Τη Νανά Παλαιτσάκη θα τη βρείτε -εκτός των άλλων- στο

nanapalaitsaki.blogspot.gr