Έχω ανάγκη να γυρίσω στην Ελλάδα!
Μια ζωη ονειρεύομουν μια ομορφη οικογενεια να σαν αυτη του ΒΙΤΑΜ για παράδειγμα, αλλα δεν…
Ειχα χρόνια σχέση με εναν ανθρωπο που στο τελος εξελιχθηκε στην κολαση την ιδια: χαστουκια, βρισιες, ενα τερας… Εν τω μεταξυ κριση, ανεργια, εκανα αιτηση για το εξωτερικό και με δεχτηκαν… Χωρισα πρωτα, πήρα τα μπαγκαζια μου και έφυγα στην Αγγλια χωρίς να γνωριζω κανεναν… Σε ξενο τοπο, ξενη στους ξένους, μονη…
Μετα απο καιρο γνωρισα στον αντρα μου, Πορτογαλος αυτος και μεσα σε τρεις μήνες σχεσης εμεινα εγκυος… Μια εγκυμοσύνη τελεια, ενας τοκετος ακομη πιο τελειος… Μεσα σε 4 ωριτσες ειχα το αγορι μου αγκαλια, ουτε επισκληριδιο δεν προλαβα να κανω…
Να μη σας κουραζω: πλεον εχω την οικογενεια που παντα ηθελα, εναν ανθρωπο να με αγαπαει, να με νοιάζεται… Λατρευει το μωρο μας και εμενα… Εγω ομως εχω την αναγκη να γυρισω στην Ελλάδα! Μου λειπει και η μαμα μου και οι φιλοι μου… Νιωθω πολυ μονη χωρις αυτους… Τι να κανω;
μαμα Μινα
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Μια ζωή την έχουμε και τα χρόνια που φεύγουν δεν γυρίζουν πίσω. Οι γονείς μας δεν θα είναι πάντα δίπλα μας. Ο λόγος που πάντα έλεγα οτι δεν θα φύγω ποτέ για το εξωτερικό ήταν οι γονείς μου, που μου στάθηκαν πάντα, πως θα μπορούσα να τους αφήσω μόνους πίσω; Τώρα που πλέον έχω μόνο μαμά, δεν το συζητάω καν, λένε πότε μην λες ποτέ, αλλά ΠΟΤΕ όσο ζει αυτή η γυναίκα δεν πρόκειται να φύγω και να την αφήσω μόνη! Άλλωστε δεν γίνεται να φύγουμε όλοι, κάποιοι πρέπει να μείνουμε και στην Ελλάδα. Από την στιγμή που έκανες την επιλογή σου, κάνε υπομονή. Αν γυρίσεις εδώ, δύσκολο μετά να το πάρεις απόφαση και να ξαναφύγεις. Από την άλλη και ο σύζυγός σου φαντάζομαι δεν θα έχει κοντά του, τους γονείς του. Οπότε τι μπορείς να κάνεις; Και γι'αυτόν δεν θα είναι δίκαιο...
Μινα μου καλημερα ποσο σε καταλαβαινω ειμαι κ εγω στη ξενιτια κ εχω μια πριγκιπισσα στα 6 μου λειπει πολυ η μαμα μου κ εχω αναγκη να γυρισω πισω μετα βιας βγηκα απο την καταθλιψη αλλα καθε φορα που κατεβαινω Ελλαδα τρομαζω...τρομαζω πολυ ολα πανε απο το κακο στο χειροτερο κ φως στον οριζοντα κανενα...προσπαθησε να αντλεις δυναμη απο το μωρο σας εγω αυτο κανω οχι οτι δεν υπαρχουν στιγμες που θελω να το βαλω στα ποδια..υπαρχουν κμαλιστα πολλες που νιωθω θεατης σε ολο αυτο κ νομιζω οτι ειναι ενα κακο ονειρο αλλα με αυτο το χαλι που καταντησαμε την ελλαδα μας δεν γυρναω δεν μπορω να φανταστω καν οτι μπορει να φτασει η στιγμη που θα μου πει η κορη μου πειναω κ εγω να μη εχω να της δωσω εστω τα αυτονοητα
Μινα σε καταλαβαινω απόλυτα. Εγω χώρισα πριν ενα χρονο πηρα το 16 χρονο κοριτσι μου και ηρθα Σουηδία που πάντα επιθυμούσα οσο ειμουν πιο νέα, γιατι έζησα εδω οταν ημουν μικρή. Μοναξια, μοναξιά, κι ας εχω φίλους διπλα μου. Παντα θα λεμε....Ελλαδα μας λείπεις.....ομως πως θα επιβιωσουμε εκεί..μου λες? Τουλάχιστον έχεις τον αντρα σου και ειναι σημαμαντικο πιστεψε με. Ειμαι μονη για πρωτη φορά στη ζωη μου....αναζητω την Ελλάδα παλι πρωτη φορά στη ζωή μου.....ομως πως θα επιβιώσω εκεί, πως θα επιβιωναμε όλοι που φύγαμε...? Ο γιός μου μεγαλύτερος , 19 ετων και ζει με 2 η 3 ευρω .... Πιστευω ολοι οι Έλληνες υποφερουν που φευγουν....τουλαχιστον να γυρνάμε να βλέπουμε τους αγαπημένους μας οσο συχνα μπορούμε....δυστυχως και να στηρίζουμε οικονομικά τα παιδιά μας ή τους γονείς μας αν χρειάζεται.