Δεν εχει σημασια το πως με λενε, ουτε βεβαια ξερω γιατι θελω να σας αφηγηθω την ιστορια μου… Ειμαι σχεδον 34 και διαβαζοντας την ιστορια καποιας κοπελας που εχει χασει την μητερα της, θελησα να σας κανω γνωστο πως υπαρχει και μια αλλη μεριδα παιδιων: αυτα που χανουν τους γονεις τους πολλες φορες…. που ζουν καθε φορα ενα μικρο θανατο!!!!
Η μητερα μου πασχει (με διαγνωση απο τοτε που γεννηθηκα) απο διπολικη διαταραχη ή αλλιως μανιοκαταθλιψη. Πολλα χρονια…. Πολλες δυστυχως ασχημες ιστοριες…. Ψυχιατρεια, φαρμακα…. και η μαμα μου παντα σε μανια μαζι μου!
Ποτε δεν καταλαβα γιατι… ενω οταν ηταν σε ελεγχομενη κατασταση ηταν ολα πολυ ομορφα!! Μια στοργικη και δοτικη μανα για μενα και τον αδερφο μου… Λατρεια μεγαλη με τον γιο μου, μα παντα οταν ερχοταν εκεινη η κακια στιγμη, εγω ημουν αυτη που εφταιγε για ολα!!! Και εγω καθε φορα… ζουσα εναν μικρο θανατο!!! Πενθουσα για τα χαμενα παιδικα μου χρονια… για την μανα που ηθελα αλλα δεν ειχα ποτε… και παλι γινομουν το μικρο κοριτσι που εμενε μονο του…
Οι γονεις μου χωρισαν οταν εγω ημουν 3 και ο αδερφος μου 1 ετους μολις. Βλεπετε αμεσως φανηκε το προβλημα της. Σε καμια περιπτωση δεν συμφωνω στην επιλογη του πατερα μου και των δικων του, ισως αν τοτε την ειχαν στηριξει, τα πραγματα να ηταν καλυτερα για ολους…
Και καπως ετσι ξεκιναει ο Γολγοθας μου. Ορφανοτροφειο, δευτερος γαμος και για τους δυο γονεις, ξυλοδαρμοι απο την μητρια μου, ναρκωτικα για τον αδερφο μου… και ενα σωρο λαθη απ’ ολους εις βαρος μας! Και μεσα σ’ ολα αυτα, μια μανα αρρωστη… που ξεσπα, θυμωνει, καταριεται ακομα και τα ιδια τα παιδια της!! Ναι… Η λογικη μου το ξερει… η ψυχη μου ομως πως να μην πονα;
Παρολα αυτα, το 2007 παντρευτηκα… καταφερα να βρω τον ανθρωπο που μου προσφερει οτι στερηθηκα, αγαπη και ασφαλεια!! Εχουμε ενα αγορακι 4,5 χρονων και ειμαστε πολυ ευτυχισμενοι!!!
Εμενα ομως παντα θα μου λειπει η μανα μου… πριν λίγες ημερες ειχαμε την τελευταια υποτροπη της, μετα απο αρκετα χρονια… Δεν μου μιλα! Μου τα ειπε ολα πανω στην κριση της… λογια που και εναν τοιχο θα εσπαγαν…
Ενας χαμος!!!!! Λογια, φασαριες, απειλες!!! Ομως τωρα δεν ειμαι μονη μου, τι να κανω; Ο αντρας μου και ολοι απεξω το βλεπουν με την λογικη… αστην, μην ασχολεισαι!!! Μπορω; Το παιδι μου; Τι θα του πω; Τιποτα… Δεν θα θελα ποτε να πληγωθει, ειναι η γιαγια του!!!!
Ειπε πως θα φυγει απο την Αθηνα…. παλι ενας μικρος θανατος για μενα!!!!! Και μετα τι; Παλι απο το μηδεν!!!!! Πληγες που δεν κλεινουν κι ας ξερεις πως ειναι αρρωστη… ειναι η μανα σου!!!
Παρακαλω τον Θεο να ειναι καλα, δεν θα αποφασισω ομως ποτε για το τι με ποναει λιγοτερο…. Κοντα της και αρρωστη ή μακρια της και καλα;
Ευχομαι να μπορεσω να γινω για το παιδι μου, η μανα που ηθελα και στερηθηκα να εχω!!!! Του δινω ολη μου την αγαπη και αυτην που εγω δεν πηρα!!!! Ελπιζω μια μερα να τον καμαρωσω σωστο ανθρωπο!
Γιε μου σ’ αγαπω οσο τιποτα αλλο!!!! Οσο για τον αντρα μου…. τον ευχαριστω που με αγαπαει γι αυτο που ειμαι!!! Ετσι πληγωμενη αλλα γεματη αγαπη!!!!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Πάσχω από διπολική διαταραχή και έχω δύο παιδάκια μικρά. Είμαι καλά (μόνο οι δικοί μου κ οααντρας μου το ξέρουν) καθώς φροντίζω να παίρνω τα φάρμακα. Φοβαμαι πολύ μην αρρωστησω κ φερθω απερίσκεπτα στα παιδάκια μου. Ευχαριστώ πολύ που μοιραστηκες την ιστορία σου.θα προσπαθησω να μην περάσουν τα αγοράκια μου ότι πέρασες εσυ.παρακαλαω το θεό να είμαι καλά .μιλώντας από την άλλη όχθη πιστεύω ότι η μαμά σου όπως και αν συμπεριφέρεται πάντα σε αγαπά κ ζει μια μάχη με τον εαυτό της. κ πάλι ευχαριστω
ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΓΡΑΨΕΣ!!!!ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΠΩΣ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ....ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙΣ ΔΕΧΘΕΙ ΤΟ"ΠΡΟΒΛΗΜΑ" ΣΟΥ!!!!ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ....ΑΝ ΕΣΥ ΑΦΗΝΕΙΣ ΝΑ ΣΕ ΒΟΗΘΟΥΝ ΚΑΙ ΕΙΣΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΜΗ,ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΟΗΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ ΣΟΥ ΟΛΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΑ!!!!!ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΗΜΑ ΟΙ ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΣΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΣΟΥ...ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΛΙΓΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΓΡΑΨΕΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΠΩΣ ΛΑΤΡΕΥΕΙΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ,ΚΑΙ ΓΙΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙΣ ΠΡΩΤΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ!!!!ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΑΙ....ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΠΩΣ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ!!!!
Ποσο σε καταλαβαινω!!!! Περναω και εγω παρομοιες καταστασεις....
ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ....Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Καλησπέρα μανούλα, θα ήθελα να σου πω πως σε καταλαβαίνω απόλυτα, καθώς αντιμετωπιζω απο παιδι ακριβώς την ίδια κατάσταση με σένα με μια διαφορα στη διάγνωση, η δική μου μάνα πάσχει απο "διπολικη σχιζοσυναισθηματικη διαταραχή"..Εχω πλέον καταλήξει στο συμπέρασμα οτι οι ασθένειες τις ψυχής ισοδυναμούν με τις ανιατες ασθένειες κ ενδέχεται να ειναι κ χειρότερες, καθότι δεν υπάρχει ασφαλής θεραπεία...Ομως θέλω να σου δώσω το μήνυμα της ελπίδας μέσα απο την εμπειρία μου λέγοντας σου πως μετά απο πολλές απελπιδες προσπάθειες (νοσηλεία σε ψυχ.κλινικες κλπ) η μάνα μου υπό πίεση κ διαρκή ιατρικο κ οχι μονο έλεγχο με την κατάλληλη αγωγή ειναι σε μια σχετικά ελεγχόμενη κατάσταση κ εγω για να τη βοηθήσω την ενθαρυνω να συμμετεχει στο μεγαλωμα του παιδιού μου, γεγονός που λειτουργεί συνδιαστικα ως η καλύτερη θεραπεία για όλους μας...Οι παιδικεs πληγές σου δε θα κλείσουν ποτε, μπορείς όμως να βοηθήσεις στην επούλωση τους, αν τη βοηθήσεις να δεχτεί την κατάλληλη θεραπεία...Να θυμάσαι πως ειναι η φύση της ασθένειας της κ όχι η ίδια που ευθύνεται για τη συμπεριφορά της....Κουράγιο κ μην αφήνεις το συναίσθημα να σε καταβάλλει, σου εύχομαι απο καρδιάς η κατάσταση να βελτιωθεί!
Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΑ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΑ ΛΟΓΙΑ!!!!ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΤΟ ΜΟΙΡΑΣΤΗΚΑ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ,ΜΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΣΑΣ!!!!
Κορίτσι... δύσκολα πράγματα περιγράφεις μέσα σε λίγες αράδες... και τα βάρη πολλά... όμως... αν δεν αφήσεις το φιλότιμο από τη μία, και τον ψυχολογικό εκβιασμό που και εκείνη αλλά ΚΥΡΙΩΣ ΕΣΥ υποβάλλεις τον εαυτό σου.... δεν θα ελευθερωθείς ΠΟΤΕ... Σε μερικά ΓΙΑΤΙ η απάντηση είναι απλά ΕΤΣΙ.... μόνο με αυτό... επουλώνονται (δεν γιατρεύονται) οι πληγές και αφήνουν τα λιγότερα δυνατά σημάδια :) Καλή συνέχεια
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ...ΚΑΙ Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!!
με ισοπεδωσες...εισαι ηδη για το παιδι σου η μανα που θα ηθελε να εχει...φαινεται απο τα γραφομενα σου...να χαιρεστε την οικογενεια σας!
Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ....ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΓΛΥΚΙΑ!!!