Αποκτήσαμε τις κόρες μας με σπέρμα δότη
Αποκτήσαμε τις κόρες μας με σπέρμα δότη
μαμά Β.
Με το σύζυγό μου παντρευτήκαμε πριν από 13 χρόνια. Τον πρώτο καιρό θέλαμε και οι δυο να περάσουμε όμορφα μαζί, να ταξιδέψουμε, να γλεντήσουμε, να τακτοποιηθούμε επαγγελματικά, να γνωρίσουμε ο ένας τον άλλο καλύτερα μιας και μείναμε μαζί από τη μέρα του γάμου μας και μετά.
Μετά από τέσσερα χρόνια αποφασίσαμε να προσπαθήσουμε για ένα μωρό. Πέρασε ένας μήνας, πέρασε δεύτερος, πέρασε ένας χρόνος, πέρασε δεύτερος και το μωρό δεν ερχόταν. Είχα γίνει μανιακή να ψάχνω στο ίντερνετ μεθόδους και τρόπους να αυξήσουμε τις πιθανότητες να μείνω έγκυος και τι δεν δοκιμάσαμε, ειδικά τεστ ωορρηξίας, μέτρηση με θερμόμετρο, μέχρι που πια είχα αρχίσει να ξεχωρίζω όχι μόνο τη μέρα που είχα ωορρηξία, αλλά και από ποια ωοθήκη!!! Τρέλα!!!
Αφού το πολυπόθητο μωρό δεν ερχόταν, αποφασίσαμε να επισκεφτούμε το γιατρό μου. Εκείνος μας πρότεινε πριν αρχίσουμε τις δικές μου εξετάσεις να κάνει ο σύζυγός μουπρώτα ένα σπερμοδιάγραμμα.
Το αποτέλεσμα μας άφησε άφωνους. Αζωοσπερμία.
Ο κόσμος μας κατέρρευσε. Η ελπίδα μου πως μια μέρα θα κρατούσα αγκαλιά το μωρό μου έσβησε. Ο γιατρός του συζύγου μου μας είπε πως οι ελπίδες μας δεν χάθηκαν.
«Μπορούμε να πάρουμε σπερματοζωάρια απευθείας από τους όρχεις και μετά από επεξεργασία και εξωσωματική θα έχουμε το πολυπόθητο αποτέλεσμα«
Η επέμβαση έγινε και θυμάμαι με πόση βιασύνη και αγωνία, εγώ να κρατάω το πολύτιμο μπουκαλάκι και ο άντρας μου με όλο τον πόνο του μετά την επέμβαση να οδηγεί σαν τρελός για να διασχίσουμε την πόλη από τη μία άκρη ως την άλλη, μας κυνηγούσε βλέπετε και ο χρόνος, για να φτάσουμε στο κέντρο εξωσωματικής για έλεγχο. Τελικά φτάσαμε. Ανέβηκα τρέχοντας επάνω, ενώ ο άντρας μου έμεινε στα πρόθυρα λιποθυμίας στο αυτοκίνητο. Δυστυχώς όμως τα λίγα σπερματοζωάρια που βρέθηκαν ήταν και αυτά ακατάλληλα.
Και τώρα τι;
«Η μόνη μόνη λύση, πέραν της υιοθεσίας, είναι η χρήση σπέρματος από δότη«, μας είπαν.
Εγώ να μείνω έγκυος με το παιδί κάποιου που ούτε ξέρω, ούτε θα γνωρίσω ποτέ μου; Μου φαινόταν σαν απιστία προς τον σύντροφό μου. Και μετά; Πως θα το κοιτούσα στα μάτια γνωρίζοντας πως είναι το παιδί κάποιου άλλου. Και ο σύζυγός μου; Θα μπορούσε να το αγαπήσει σαν δικό του παιδί ή θα γινόμασταν δυστυχισμένοι;
Η απάντηση ήρθε από το στόμα του άντρα μου: «Αφού αυτό το παιδί θα είναι το μισό δικό σου, νομίζεις πως εγώ θα το αγαπώ λιγότερο; Εγώ δεν μπορώ να σου το δώσω αλλά γιατί να σου στερήσω και όλα αυτά τα αισθήματα της μητρότητας;» Και πήραμε την απόφαση.
Μετά από τρεις προσπάθειες έμεινα έγκυος. Η αγωνία μου μεγάλη, όχι μόνο αν θα βγει γερό, αλλά και ποιον θα μοιάζει!! Βλέπετε κανένας δεν ήξερε την αλήθεια, μόνο πως έπρεπε να κάνω εξωσωματική.
Οι μήνες περνούσαν ώσπου έφτασε και η μέρα του τοκετού. Γέννησα με καισαρική ένα κοριτσάκι. Περίμενα την αντίδραση του άντρα μου όταν θα μας το φέρνανε στο δωμάτιο. Όταν το πήρε αγκαλιά όλες οι αμφιβολίες μου χάθηκαν. Το είδα στο βλέμμα του. Ευτυχία!!!! Μ’ έπιασαν τα κλάματα, και τώρα που γράφω αυτές τις λέξεις είναι σαν να ξαναζώ αυτές τις στιγμές.
Τέσσερα χρόνια μετά αποκτήσαμε και δεύτερο κοριτσάκι από γονιμοποιημένα ωάρια τα οποία είχαμε καταψύξει. Η ευτυχία μας μεγάλη και ο σύζυγός μου έχει τέτοια αδυναμία στις μικρές που πολλές φορές δυσκολεύομαι τους να βάλω σε τάξη. Όσο για το ποιον μοιάζουν τα παιδιά; Διασκεδάζουμε με τα πειράγματα και τις απόψεις όλων που προσπαθούν να μαντέψουν, και δεν μας νοιάζει γιατί στα μάτια των παιδιών μας βλέπουμε κάθε μέρα την ευτυχία.
Έχω όμως και κάτι που με στοιχειώνει και ανοίγει ένα μεγάλο θέμα: Πρέπει να το μάθουν στο μέλλον τα παιδιά; Και αν το μάθουν; Δεν μπορούν να μάθουν ποτέ ποιος είναι ο πραγματικός τους πατέρας, μόνο γονιδιακές πληροφορίες… Σκληρό!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
http://www.google.gr/url?q=http://www.healthyliving.gr/2015/10/06/embryo-dna-mhtra-mhtera/&sa=U&ved=0ahUKEwja85S-hLvVAhVhCsAKHTqeCDQQFggrMAU&usg=AFQjCNFX8Cm1WfdYZ_nWgFKpv354lVa6Bg Εχουν γίνει ερευνες.... Εχουν πάρει και μια δόση από σένα! :-)
Εέεε στην g el απευθυνόταν το σχολιο μου, για τη δωρεά ωαρίων...σορι,βγήκε στα γενικά σχόλια κατα λάθος...?
Αν κ οχι απο εμπειρία η τουλάχιστον κατι κοντινό μου,,,,συμφωνώ πως τα παιδιά ειναι δικά σας κ κανενός αλλού,,,κ πως άδικα θα πληγωθουν,,,,επίσης επισημάνω να σταματήσουν ακομη κ μεταξύ τους τα σε ποιον μοιάζουν κ να τους λέτε οτι μοιάζουν κ στην μαμα κ στον μπαμπά,,,,γνωμών μου φιλη μου,,,,ξεανγχώσου να χαρείς τα θαύματα σας!!!!
Να σας ζήσουν! Επειδή νιώθω την κατάσταση πολύ καλά, θα σου πω πως πρέπει να το ξεχάσετε τελείως. Είναι δικά σας τα παιδιά, τέλος! Προσωπικά θεωρώ πως δεν πρέπει να μάθουν ποτέ κάτι τέτοιο. Θα τα μπερδέψει και δεν πρέπει να μπουν στη διαδικασία να ψάξουν γενεαλογικα δέντρα κτλ. Πρώτα εσείς να ξεχάσετε ό,τι κάνατε, πείτε πως κάνατε μια απλή εξωσωματική και τέρμα. Δεν πρέπει να μπλεχτούν τα πράγματα άλλο. Αρκετά ταλαιπωρηθήκατε εσείς. Μην βασανίζεστε άλλο. Δεν είναι υιοθεσία, δεν βγήκαν από άλλη κοιλιά. Βγήκαν από εσένα και ακόμη και στην εγκυμοσύνη άκουγαν την φωνή του μπαμπά τους από την κοιλιά. Κανενός άλλου. ΥΓ: Δέσποινα είσαι απλά τραγική. Έχω μείνει σπίτσλες. Ντροπή κοπέλα μου, ντροπή. Αλλά όποιος είναι έξω από το χορό....
Αυτός είναι ο άνθρωπος, πέραν από την ευτυχία του, πάντα ψάχνει και κάτι να τον στοιχειώνει!!!! Για ποιον λόγο πρέπει να το μάθουν τα παιδιά? Αν ήταν υιοθεσία, πίστεψέ με, κάποιος καλοθελητής συγγενής θα βρισκόταν να τους το πει και μάλιστα με λάθος τρόπο... Τώρα έχεις το πάνω χέρι που δεν το ξέρει κανένας, άλλωστε αυτό το σκοπό εξυπηρετεί η συγκεκριμένη μέθοδος, την απόλυτη εχεμύθεια, και εσύ σκέφτεσαι αν θα μάθουν γονιδιακές πληροφορίες για τον βιολογικό πατέρα τους... τι να πει κανείς? Αντί να κάτσεις να χαρείς μέχρι τέλος της ζωής σου που απέκτησες τα παιδιά σου, κάθεσαι και "στοιχειώνεσαι" με βλακειούλες.....
Ναι,,ετσι ειναι,,
γονιό δεν σε κάνει μόνο η γέννα αλλά το μεγάλωμα τους το να είσαι το στήριγμά τους για τα καλά κ τα άσχημα το να συγχρονίζεις τον κάθε κτύπο της καρδιά σου στη δική τους ανάσα.
Φυσικα το κλαμμα απο τα γελια παει για την Δεσποινα
Εγώ προσωπικά δεν θα το έλεγα..... Ειδικά στην εφηβεία πολλά παιδιά "τρώγονται με τα ρούχα τους" και κάτι τέτοιο μπορεί να τους γίνει εμμονή. Στο θέμα κληρονομικότητας και αιμομιξίας τώρα. Ο συγκεκριμένος δότης μπορεί να έχει δώσει άπειρο σπέρμα, δεν γνωρίζουμε λεπτομέρειες. Δλδ δεν "κινδυνεύουν" τα κορίτσια μόνο απο τα παιδιά του δότη, αλλά και απο παιδιά που προήλθαν απο το σπέρμα του ίδιου δότη σε άλλες οικογένειες. όσο για την κληρονομικότητα. Ε, αν τα κορίτσια δεν σπουδάσουν γενετική και βιολογία, είναι πολύ πιθανό να μην γνωρίζουν καλά θέματα κληρονομικότητας. Και σε περίπτωση (χτύπα ξύλο) κάποιας ασθένειας ή κάποιου κληρονομικού παράγοντα, δεν χρειάζεται να ξέρουν και όοολες τις λεπτομέρειες. Τα κορίτσια είναι απο τον ίδιο δότη, σωστά κατάλαβα? Επίσης, αυτό που ανέφερε μια κοπέλα, ότι οι δότες είναι απο το εξωτερικό. λογικό μου ακούγεται. Σε μια τόσο μικρή χώρα σαν την Ελλάδα θα είχαμε μεγάλο πρόβλημα με αιμομιξίες απο αδέρφια, ξαδέρφια κλπ. Για να μην υπάρχει θεμα, πάει να πει ότι υπάρχει μια κάποια πρόβλεψη.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΘΕΩΡΩ ΠΩΣ ΟΛΗ ΑΥΤΗ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΛΑΘΟΣ...ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΕΓΩΙΣΤΙΚΗ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ...ΑΝ ΟΠΩΣ ΛΕΤΕ ΕΧΕΤΕ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΤΕ ΝΑ ΥΙΟΘΕΤΗΣΕΤΕ ΕΝΑ ...ΜΑ ΤΟΣΑ ΠΑΙΔΙΑΚΙΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΕ ΙΔΡΥΜΑΤΑ...ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΤΕΡΑ ΘΕΩΡΩ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΟΥΤΟΠΙΚΟ ΤΟ ΝΑ ΧΑΙΔΕΥΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΤΗΣ ΣΥΖΥΓΟΥ ΤΟΥ ΕΝΩ ΞΕΡΕΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙΉ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΚΕΙΝΑ... ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΘΕΛΕΙ ΕΚΕΙΝΗ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ DNA ???? KAI ΔΕΝ ΥΙΟΘΕΤΕΙ?????????????????ΑΠΛΑ ΤΑ ΦΕΡΝΟΥΜΕ ΟΛΑ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΜΑΣ ΤΑ ΒΑΦΤΙΖΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΖΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΥΝΝΕΦΑΚΙ ΜΑΣ ...ΕΠΕΙΔΗ ΑΠΛΑ ΕΤΣΙ ΜΑΣ ΒΟΛΕΥΕΙ!!!!!!! ΟΣΟ ΤΟ ΝΑ ΜΗ ΤΟ ΜΑΘΟΥΝ ΑΥΤΟ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΟ...ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΕΤΕ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΖΩΗ ΣΕ ΕΝΑ ΨΕΜΑ....ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΚΑΛΟΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΣΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ
Despoina σορρυ κιολας , ξερεις ΤΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ για να υιοθετησεις νομιμα στην ΕΛΛΑΔΑ??????συμφωνω οτι υπαρχουν τοσα παιδακια στα ιδρυματα, αλλα δεν ειναι ολα ελευθερα νομικα και κοινωνικα προς υιοθεσία!!! Απο πρώτο χέρι γνωρίζω οτι για να υιοθετήσεις παιδάκι πρεπει να περιμένεις το ΜΙΝΙΜΟΥΜ πεντε χρόνια σύμφωνα με τις εδώ διαδικασίες. Επομένως καλά εκανε η μανούλα που προχώρησε στην απόφαση της αυτη με τον συζυγό της συνοδοιπόρο! Τωρα το αν θα το πει στα κορτίσια οταν μεγαλώσουν ,συμφωνώ να συμβουλευτει ψυχολόγο για το πως να το διαχειριστει. Αυτα απο εμένα, πάντα φιλικα και με όλη την καλή διάθεση
despoina salta kopela mou mallon theleis psixologo me auta pou grafeis,koblexikia.mallon gia esena einai ola efkola giauto to les.
και για να συνεχισω φυσικα να μην τουσ το πειτε.γιατι να τα διχασετε σημασια δεν εχει το σπερμα και το dna.σημασια εχει οτι ε ιναι ο πατερασ τους.οσο για την κληρονομικοτητα αυτη μετραει 7 γεννεες.οποτε...
kai na xereis oti den eisai h moni.to idio akrivos provlima eixame kai emeis,kai katalixame se doth.
Εγώ προσωπικά Δέσποινα βλέπω εσύ το έχεις το πρόβλημα... Δεν έχω παιδιά ααλλά ονειρεύομαι την στιγμή που θα μάθω ότι είμαι έγκυος και θέλω να ζήσω όλη την διαδικασία αν δεν μπορέσω για κάποιο λόγο να κάνω τότε ναι θα υιοθετησω.... Όσο για αυτόν τον άντρα που τον στολισες με τόσες ωραία επίθετο θα σου πω ότι έχει πολύ μεγαλείο ψυχής αγαπάει την γυναίκα του και ήθελα να την βοηθήσει να αποκτήσει αυτό που ήθελε... Και αυτός ήθελε να περάσει όλη την διαδικασία της εγκυμοσύνης της γυναίκα του.... Μην κρίνουμε τους άλλους δεν ξέρεις τι θα έκανες στην θέση τους....
Χαχαχαχαχα εισαι θεα!!!!! Κλαίω απο τα γελια!!!!
Θα σεβομουν την αποψη σου αν δεν εγραφες οτι ειναι εξεφτελιστικο να χαιδευει την κοιλια της γυναικας του αφου δεν εχει σχεση με τα παιδια!!Ουτε με το υιοθετημενο θα ειχε.Οντως σε τετοιες περιπτωσεις χρειαζεται βοηθεια ψυχολογου!Ευχομαι να τη ζητησεις γρηγορα...
Έλεος... η ημιμάθεια είναι χειρότερη κι από την αμάθεια. Εν πάσει περιπτώσει, επειδή προσφάτως υιοθέτησε παιδάκι πολύ κοντινό μου ζευγάρι, το κατάφεραν μετά από 9 χρόνια, ναι καλά άκουσες. Υποθέτω ότι δεν αναφέρεσαι σε παράνομη υιοθεσία ή αγορά από τους γύφτους. Πολύ καλά έκαναν οι 'ανθρωποι και εκμεταλλεύθηκαν μια ευκαιρία που τους παρέχεται από το νόμο, και μην κρίνεις ίνα μην κριθείς... δεν ξέρεις τί σου ξημερώνει αύριο.
Δεν συνηθιζω να σχολιάζω αλλά πραγματικά το θρασος και η μικρονοια καποιων με ξεπερνα. Δεσποινα, γιατι όταν μιλάω για θρασεις ανθρωπους αναφερομαι σε εσενα 1. Η κειμενογραφος δεν ζητησε την γνωμη σου. Καταθετει μια μαρτυρια προσωπική, η οποία δεν χωραει σχολια, πόσω μάλλον αυτην την πικρόχολη κριτική που διετυπωσες 2. Εξευτελιστική η γεννηση ενόςπαιδιού; Ντροπη κ μόνο ντροπή. 3. Εξευτελιστική η επιθυμία της γυναίκας να βιώσει την κύηση κ γεννηση ενός πλάσματος; του παιδιού της; Ελεος
μια κοπελα που υιοθετησε καποτε οταν της ειπα οτι η μικρη της μοιαζει, χωρις να ξερω οτι ειναι υιοθετημενη,μου ειπε "η μικρη δεν ειναι δικη μου ειναι υιοθετημενη' . εμεινα εκπληκτη γιατι η μικρη πραγματικα της εμοιαζε και ειχε και στοιχεια εκφρασεις του μπαμπα της. φοβερο ομως της ειπα. κοιτα μου λεει "τα παιδια μοιαζουν αυτους που τα μεγαλωνουν και τα αγαπανε. εγω δεν μπορουσα να κανω παιδια και για να γεμησω την ψυχη μου δουλευα εθελιντικα στο ορφανοτροφειο ( γνωστο της θεσσαλονικης). η μικρη ηρθε βρεφος. απο την στιγμη που την ειδα την αγαπησα. λεω του αντρα μου οτι θελω να την ιυιοθετησουμε . μου ειπε οχι. φοβηθηκε οτι δεν θα μπορεσουμε να της προσφερουμε αγαπη. οταν εγινε ενος ετους ,μου ειπε, την πηρα χριστουγεννα στο σπιτι , δινουν ετσι παιδια σε αναδοχες οικογενειες για τις γιορτες και μετα επιστρεφουν στο ιδρυμα. το πασχα το ιδιο τα επομενα χριστουγεννα ξανα το πασχα καλοκαιρι διακοπες, ο αντρα μου ξεκινησε να την λατρευει. οταν ηρθε η ωρα να επειστρεψει στο ιδρυμα μου λεει τωρα δηλαδη θα φυγει? το παιδακι αυτο ειναι για υιοθεσια ή οχι . ελεγα να κινησουμε διαδικασια. πεταξα απο τη χαρα μου , μου ειπε. με τα λιγα και τα πολλα ξεκινησαμε διαδικασια και το παιδακι τελικα το υιοθετησαμε. την αληθεια την ξερει τωρα ειανια 10 χρονων. την ξερει απο νωρις. θα επιδιωξω να της πω για την μητερα της γιατι ειχε κι αλλα αδερφια . προς αποφυγη αιμομιξιας. αλλα να σου πω και κατι αν θελει μπορει να την συναντησει να συναντησει και τα αδερφια της για να ξερει οταν μεγαλωσει αλλα και παλι ο πατερας ειναι αγνωστος ακομα και στην ιδια τη μητερα οποτε θεμα αιμομιξια δεν μπορεις να το παλεψεις. ειχε και αλλα παιδια η συγκεκριμενη αγνωστου πατρος. οποτε? τα παιδια η τα αγαπας η δεν τα αγαπας. απο οπου και αν προερχονται αυτα ηθελα να σας γραψω. και εγω θα πω ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΤΑ ΑΓΑΠΑς ΕΠΕΙΔΗ ΤΑ ΓΕΝΝΑΣ. ΓΟΝΙΟς ΓΙΝΕΣΑΙ ΓΙΑΤΙ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙς ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΓΕΝΝΑΣ. να σου ζησουν οι κορες σου και ο αντρουλης σου με το μεγαλειο της ψυχης του
Τα κοριτσακια σας ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΔΙΚΑ ΣΑΣ .Μην καταστρεψεις την ζωη του αντρα σου και των παιδιων σας.Δεν υπαρχει κανενας λογος να το πεις αφου ουτε καν γνωριζεις τον δοτη.Αλλο θεμα η υιοθεσια και αλλο αυτο.ΜΗΝ τρως την ψυχη σου με αυτο μα να χαιρεστε τα παιδια σας.ειναι του υπεροχου συζηγου σου και δικα σου .ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ.
Συμφωνω απόλυτα με τη μαμα Τασούλα!!!! Η "πληροφορία" της καταγωγής ειναι αχρείαστη! Είναι παιδιά σας!!!! Να τα χαίρεστε κ να είναι καλότυχα και παντα ευτυχισμένα
Συγχαρητήρια και κάθε ευτυχία! Χίλια μπράβο και για τη στάση του μπαμπά για το όλο θέμα! Νομίζω το πιο δύσκολο είναι για το μπαμπά να το αποδεχθεί. Και εγώ θεωρώ ότι τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν και το σίγουρο είναι ότι πρέπει από νωρίς να προσπαθήσεις να τους δώσεις να καταλάβουν και όχι όταν ενηλικιωθούν.. Να σου ζήσουν!
Χαίρομαι πολύ Που τα καταφέρατε. Δεν πιστεύω πως έχει κάποια σημασία να μάθουν πως δεν είναι από δικά σας σπερματοζωάρια. Αφού είναι δικά σας παιδιά!! Κ όσο για κληρονομικότητα ασθενειών... Έχει γίνει έλεγχος πριν κάποιος γίνει δότης. Δεν μπορεί ο καθένας να δώσει. Κ επίσης δεν είναι από Ελλάδα ο δότης. Απαγορεύεται. Οπότε θεωρώ απίθανο να παντρευτο ύν τον αδερφό τους. Να σου ζήσουν.!!!
Καλημέρα και καλή εβδομάδα, πρώτα απ' όλα θα ήθελα να ευχηθώ κάθε ευτυχία σε σένα και την οικογένειά σου. Νομίζω πως τα παιδιά - έφηβοι δεν μπορούν να καταλάβουν την ανιδιοτελή αγάπη ενός γονιού προς το παιδί του και πολλές φορές δραματοποιούν καταστάσεις και πράγματα. Θέλω να πω πως είμαι υπέρ στο να μάθουν οι κόρες σου αυτή την μικρή λεπτομέρεια της ζωής τους με την προυπόθεση πως θα διαλέξεις το κατάλληλο timing....ίσως όταν εκείνες αισθανθούν έτοιμες να γίνουν μανούλες να είναι μια καλή ευκαιρία. Όπως και να έχει διώξε αυτό το μαύρο συννεφάκι από τις σκέψεις σου και απόλαυσε το μεγάλωμα των παιδιών σου παρέα με τον υπέροχο σύντροφο που διάλεξες!
Σε μικρή ηλικία μπορείτε να αναφέρετε ότι η μαμά και ο μπαμπάς χρειάστηκαν "βοήθεια" για να σας αποκτήσουν.Με την ενηλικίωση τους θα πρέπει να μάθουν την αλήθεια για ιατρικούς λόγους κυρίως.( κληρονομικές αρρώστιες, να ξέρουν ότι το σόι του μπαμπά δεν χρειάζεται να αναφέρεται στο ιατρικό ιστορικό της οικογένειας κτλ) Είναι οι κόρες σας, να σας ζήσουν!!!
τι στιγμη που δεν ειναι υιοθετημένες δεν νομιζω πως υπαρχει θεμα πατροτητας. απλα πειτε τους πως κανατε εξωσωματικη κι αυτο. τελος.
Εγώ θα το σκεφτόμουν πολύ σοβαρά να τους το πω και για πιθανές κληρονομικές ασθένειες, όπως είπε και μια άλλη μαμά πιο πάνω, αλλά και γιατί έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν. Επίσης, αν ο δότης κάνει δικό του παιδί κάποια στιγμή και συναντηθούν/ερωτευτούν τα 2 αδέρφια χωρίς να το ξέρουν τι γίνεται ;
Γινεται σηριαλ του Παπακαλιατη...! αστειευομαι... απλα μου φαινεται λιγο τραβηγμενο να γινει κατι τετοιο
ΕΧΕΙΣ ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ ΑΓΓΕΛΙΚΗ Α...ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΠΛΟ
ΟΧΙ, ΟΧΙ, Κ ΠΑΛΙ ΟΧΙ. ΣΗΜΕΡΑ ΕΤΥΧΕ Κ ΔΙΑΒΑΣΑ ΣΤΗΝ DAILY MAIL ΠΑΡΟΜΟΙΟ ΑΡΘΡΟ ΠΟΥ Η ΜΑΜΑ ΤΟ ΕΙΠΕ ΚΙ ΕΓΙΝΕ ΜΥΛΟΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ. Ο ΔΟΤΗΣ ΘΑ ΠΕΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ Κ ΔΕ ΘΑ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ Κ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΘΑ ΑΝΑΡΩΤΙΟΥΝΤΑΙ ΠΟΙΟΣ ΗΤΑ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΕΓΙΝΕ ΕΤΑΙ ΟΠΩΣ ΕΓΙΝΕ, ΚΛΠ. ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΠΙΚΡΑΙΝΟΝΤΑΙ ΟΛΟΙ ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΠΙΘΥΜΗΤΟ ΗΤΑΝ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ; ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΑΝΑΣΤΑΤΩΘΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΟΤΑΝ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΗΔΗ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΔΥΟ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ; ΥΠΟΨΗΝ, ΟΤΙ Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΥΔΕΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΘΑ ΕΧΕΙ ΜΕ ΥΙΟΘΕΣΙΑ, ΟΠΟΤΕ ΔΕ ΘΑ ΑΝΑΡΩΤΙΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑΤΙ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΦΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΑ. ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΦΟΡΕΣ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΗ ΜΟΥ, ΠΑΝΤΑ, ΓΝΩΜΗ, Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΕΡΙΤΤΕΥΕΙ Κ ΕΙΝΑΙ ΑΧΡΕΙΑΣΤΗ!
εγω δεν θα το ελεγα, γιατι δεν υπαρχει λογος. Θεωρω οτι ειναι διαφορετικη περιπτωση η δωρεα απο το να μεινεις εγκυος απο καποιον που γνωριζεις, ειχες δεσμο κλπ κ για τον ενε η τον αλλο λογο δεν προχωρησε.
Τη στιγμή που γεννάς ένα παιδί, όποιο παιδί και να σου δώσουν αγκαλιά είναι παιδί σου! Τα κουβάλησες με αγωνία 9 μήνες μέσα σου με δικό σου βιολογικό υλικό, υπέφερες για να τα γεννήσεις και τα μεγαλώνεις σταγόνα σταγόνα κάθε μέρα. Είναι παιδιά σου! Η αγάπη είναι το πιο απλό πράγμα στον κοσμο, γιατι να το δυσκολεψεις με εξηγήσεις??????????? Η γνώμη μου είναι να μην το μάθουν ποτε. Ετσι κι αλλιώς οι μπαμπάδες αγαπούν και πονούν τα παιδιά τους κυρίως αφού γεννηθούν και ο άντρας σου τα λατρεύει γιατι να μπερδεψεις τα αγγελούδια σου με πράγματα που δε θα καταλάβουν????????
κανονικα θα επρεπε να τους το πεις καθαρα και μονο για κληρονομικους λογους και ασθενειες... μπορεις να ξεκινησεις μεγαλωνοντας να τους λες ενα παραμυθακι που να τονιζει το ποσο καλα εκαναν η μαμα και ο μπαμπας.... ενας παιδοψυχολογος μπορει να βοηθησει...
Αν βρείτε απάντηση στο ερώτημα της ημέρας πείτε μου κι εμένα...με βασανίζει πολύ το γεγονός αν θα πρέπει να πω στους γιους μου οτι δεν είμαι η βιολογική τους μητέρα...αλλά προέρχονται από δωρεά ωαρίων.Όμως ούτε μια στιγμή δεν ένιωσα εγώ οτί δεν είμαι η μάνα τους. Τα κυοφόρησα, τα έφερα στον κόσμο και τα μεγαλώνω.Κι εκεί που γελάω πολύ είναι όταν οι απ' έξω διαρυγνύουν τα ιμάτιά τους για το πόσο μου μοιάζει ο ένας από τους δύο μικρούς!
Αγαπητή μου μαμά Β γεια σου! Να χαίρεστε τα κοριτσάκια σας!Δεν χρειάζεται να σκέφτεσαι και να προβληματίζεσαι. Αν δεν το γνωρίζει κανένας από το οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον σας και ο οποίος υπάρχει περίπτωση να τα πει στα παιδιά η γνώμη μου είναι όχι. Οπως είπε και η Jenny ο πατέρας είναι ένας και είναι δίπλα τους.
Αγαπητή μαμα, ο Μπαμπάς σας ποιας άποψης είναι; Κι εμείς κάναμε εξοσωματικη (στην περίπτωση μας όμως με δικό μας γεννετικο υλικό) αλλα σε συζητήσεις που κάναμε ως γονείς δυο θαυματων ευτυχώς είμαστε συμφωνοι και σίγουροι εξαρχής για την αντιμετώπιση του θέματος. Μια γερή σχέση χτίζεται και θέλει γερά θεμέλια για να αντέξει και να ευδοκομησει, τα οποία μπορούν μονο να βασιστουν στην ειλικρίνεια. Προσωπικά δεν θα μπορούσα να κοιτώ τα παιδια μου στα ματια γνωρίζοντας πως κρατώ ένα μυστικό, πόσο μαλλων το οποίο τα αφορά κιόλας. Και για ποιο λόγο; Ποιο είναι το κακό; Μήπως δίνετε λάθος σημασία στον τροπο που αποκτισατε τα δικα σας θαύματα; Αν μη τι άλλο είσαστε κι οι δυο πολυ ποιο συνειδητοποιημένοι γονείς. Η ειλικρίνεια ενδυναμώνει, το ψέμα όμως πληγώνει πολυ. Εύχομαι να το δεις αλλιώς μανούλα, να δεις την ομορφιά και το μεγαλείο του διπλού σας θαύματος κι έτσι να το μεταφέρεται στις κόρες σας. Ότι καλύτερο σας εύχομαι!
Δεν έχω να σου δώσω απάντηση....αν ποτέ τη μάθεις να μου την πεις κ εμένα.Αλλά από την άλλη έχει σημασία τελικά?Όχι....σημασία έχει μόνο πως οι κόρες σου και οι κόρες μου έχουν δύο ΥΠΕΡΟΧΟΥΣ ΠΑΤΕΡΑΔΕΣ!!!! Αυτό αρκεί καλή μου!<3
διαβαζοντας αυτοτο κειμενο δεν θα μπορουσα να μην σχολιασω και εγω μιας και ειμαι και εγω στην ιδια θεση. ειμαι και εγω μητερα ενος κοριτσιου που ηρθε στην ζωη με ξενα ωαρια, δηλαδη στην δικη μοτ περιπτωση χρησιμοποιησαμε το σπερμα του συζηγου , αλλά ξενα ωαρια.. με εχει και μενα απασχολησει πολυ αυτο το θεμα ,αν δηλαδη θα πρεπει καποια στιγμη να το πουμε στην κορη μας και με ποιον τροπο και σε ποια ηλικια. Οταν ρωτησα ψυχολογο για αυτο το θεμα, μου ειπε οτι αυτο ειναι περισοτερο δικο μου θεμα , αν δηλαδη εγω αισθανομαι οτι πρεπει να το πω να το κανω. επισης μου ειπε οτι αν το κανω πρεπει να σκεφτω ολους τους παραγοντες , οπως το οικογενιακο μας περιβαλλον, γιατι η μικρη ισως να θελησει να το συζητησει και με τις γιαγιαδες με τις φιλες της κτλ.. δηλαδη αν αποφασησουμε να της το πουμε θα πρεπει να ενημερωσουμε και τις οικογενειες μας. που και στην δικη μας περιπτωση δεν γνωριζει κανενας τιποτα.. αν παλι αποφασησουμε να μην το πουμε θα πρεπει να ειμαστε σιγουροι οτι δεν θα το μαθει απο καπου αλλου. και φυσικα δεν θα το μαθει αφου κανενας αλλος δεν γνωριζει πλην εμου και του αντρα μου. αλλα εγω σκεφτομαι και τους ιατρικους λογους , αν ποτε καποιες εξετσεις για κληρονομικες ασθενιες διξουν οτι δεν ειμαι η βιολογικη της μητερα? πως θα νιωσει αραγε ? πως θα τις εξηγησω τοτε?Αν δεν ειμαι κοντα της? Και κατι τελευταιο. σαν μανα αισθανομαι οτι υπαρχει ενα μυστηκο αναμεσα στην κορη μου και εμενα ,κατι που με ενοχλει να τις το κρυβω.. ακομα δεν ειμαι σιγουρη τι θα κανω και τι θα αποφασησω στο τελος, αλλα ελπιζω να σε βοηθησα εστω και λιγο να παρεις εσυ την δικη σου αποφαση..
Απ' την στιγμή που το ξέρετε μόνο οι δυο σας και δεν υπάρχει περίπτωση τα κορίτσια να το μάθουν απο αλλού (γιατί αν υπάρχει αυτή η περίπτωση τότε σάφως και είναι καλύτερα να το μάθουν απο εσάς), θεωρώ και εγώ οτι δεν υπάρχει λόγος να τους προσθέσετε ένα άγχος και ένα "ερωτιματικό" στην ζωή τους.Όπως είπαν και οι μανούλες παραπάνω, ο μπαμπάς τους είναι εκεί και θα είναι πάντα!Αν υπήρχε υοθεσία η απάντηση μου θα ήταν θετική...τώρα όπως που δεν προκείτε να μάθουν τίποτα άλλο παρά μόνο την διαδικασία ουσιαστικά, νομίζω οτι δεν υπάρχει λόγος.Το θέμα για μένα είναι εσείς πώς θα νιώθετε αν το πείτε ή αν δεν πείτε...Αν δηλαδή μέσα σας προκειτε να σας βασανιζει αυτό το μυστικό τότε καλυτερα να το μάθουν και τα παιδιά.Όποια απόφαση και αν πάρετε αν είναι απ' την καρδιά σας θα είναι η σωστή!Υγεία και ευτυχία και στους 4!Και ένα μεγάλο μπράβο και στους δυο σας για την απόφαση που πήρατε , μα κυριώς στο μπαμπά της οικογενειας!Είσαι πολύ τυχερη που τον έχεις δίπλα σου!:)
'Ο πραγματικός τους πατέρας'; Εγω διαβάζοντας την ιστορία σου δεν είδα πουθενά να υπάρχουν δύο πατεράδες: 'πραγματικός' και 'μη πραγματικός'. ΕΝΑΣ είναι ο πατερας και βρίσκεται ΔΙΠΛΑ ΤΟΥΣ... :)
Καλησπέρα, πιστεύω πως είναι απαραβίαστο δικαίωμα των παιδιών να γνωρίζουν την αλήθεια που τόσο τα αφορά.Πάντα μαθαίνονται τέτοιου είδους μυστικά και συνήθως με πολύ άσχημο τρόπο.Αν γίνει κάτι τέτοιο έχετε σκεφτεί το κακάο που θα τους προκαλέσει; Αν προκύψει κάποιο ιατρικό θέμα και το ανακαλύψουν,αν όντως γνωρίσουν και ερωτευθούν μεγαλώνοντας κάποιο ''συγγενή'',δεν είναι κάτι απίθανο....τι θα γίνει μετά η εμπιστοσύνη, η σχέση της οικογενείας,θα κοιμηθείτε ποτέ ήσυχα; Κατά τη γνώμη μου έχετε ήδη αργήσει...θα έπρεπε να υπάρχει στην ζωή τους σαν κατι φυσικο με τη βοήθεια κάποιού ειδικού βέβαια. Έτσι θα προστατευτείτε και από τους απανταχού ''καλοθελητές''
να σας ζησουν τα κοριτσια σας.ζεις το μεγαλειο μιας αγαπης του συζυγου σου που ειναι ασυλληπτη! τα παιδια ειναι δικα σας κ κανενος αλλου!αρα ψηφιζω οχι,δεν πρεπει να μαθουν τπτ.ο μπαμπας τους ειναι ο αντρας σου.
Συμφωνώ απόλυτα!!
Δεν χρειάζεται κατά την άποψη μου να δυσκολέψετε τη ζωή τους. Το θέμα είναι καθαρά βιολογικό και ίσως δεν έχει καμια σημασία για τα παιδιά σας. Όσο για εσας δεν πρέπει να σας αγγίζει διόλου. Το σίγουρο είναι ότι είστε οι γονείς τους. Εκείνοι δηλαδή που θα αφιερώσετε τη ζωή σας για να μεγαλώσουν με αγάπη και πολλά χάδια, με υποστήριξη και με κατανόηση. Ο Θεός σας ευλόγησε να γίνετε γονείς αυτό σας αρκεί. Είσαστε οι γονείς τους κι αυτό θα το αποδεικνύεται καθημερινά.
Ποσο συμφωνω με την Εφη Δεν χρ να το σκευτεσαι.........ο Πατερας τους θα ειναι εκει και καποια στιγμη οταν μεγαλωσουν πολυ πολυ ομως και ισως γινουν και εκεινες μανουλες να τους εξηγισεις τον τροπο που τις απεκτησες!!!!!Να ηστε μια γερη και δεμενη οικογενεια καθε ευτυχια ευχομαι!!!
Να ζας ζήσουν τα μικρά σας πλασματάκια να τα χαίρεστε όσο πιο πολύ γίνεται!!!Πιστεύω ότι αν μάθουν κάτι τέτοιο στο μέλλον, μόνο προβλήματα θα τις δημιουργήσει...δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα από μια τέτοια πληροφορία...μόνο να χάσουν την ψυχική τους ηρεμία...εγώ δε θα το έλεγα ...δε ξέρουμε και ποιος είναι ο δότης ...οπότε καλύτερα να μείνει μεταξύ σας ή μάλλον να ξεχαστει εντελώς!!! γίνεται?:)
Να χαίρεστε τα παιδακια σας! για μενα η γνωμη μου ειναι να μην τους το πείτε ποτε δεν υπάρχει κανένας μα κανένας λόγος να μπει μέσα τους το σαράκι για το ποίος ειναι πραγματικά ο πατέρας τους! δεν είναι υιοθετημένα που εκει θα έπρεπε να το μάθουν! κ ετσι όπως το βλέπω εγω νομίζω οτι πιο πολυ θα πληγωθούν γιατι δεν υπάρχει τρόπος να βρούν τον βιολογικό τους πατέρα κ αυτη η σκέψη θα τους ακολουθεί πάντα!ούτως η άλλος ο πατέρας τους είναι εκει δίπλα τους.....!
σ αυτες τις περιπτωσεις οπου η εγκυμοσυνη προκυπτει απο δοτη σπερματος ή ωαριων, αυτο που με απασχολει ειναι ποσσες πιθανοτητες υπαρχουν να κανουν σχεση με αδερφο/ αδερφη που θα βρισκεται καπου αλλου. δεν ξερω αν σας εχουν δωσει καποιο στοιχειο για το δοτη αλλα καλο θα ηταν αν ενημερωσετε καποια στιγμη τις κορες σας ωστε πριν κανουν παιδι με καποιον να κανουν πρωτα ελεγχο dna.
Ως ψυχολόγος θεωρώ ότι τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν όλη την αλήθεια. Γιατί συχνά η αλήθεια βγαίνει στην επιφάνεια σε ανύποπτο χρόνο και τότε είναι σοκαριστική για τα παιδιά. Ακόμη κι αν δεν μαθευτεί η αλήθεια τα οικογενειακά μυστικά σχεδόν πάντα προκαλούν ψυχολογικά προβλήματα στα παιδιά. Απλά στην περίπτωσή σας φοβάμαι μήπως τα παιδιά είναι ήδη μεγάλα. Κανονικά το ιδανικό είναι να λέμε την αλήθεια από μηδέν ηλικία έτσι ώστε να έρχεται αβίαστα στα παιδιά σαν κάτι το φυσιολογικό. Συμβουλευτείτε ψυχολόγο για το πώς θα το κάνετε. Η έμφαση πρέπει να δοθεί στο ότι μπαμπάς δεν είναι αυτός που δίνει το σποράκι αλλά αυτός που το φροντίζει, το ποτίζει, το γεμίζει αγάπη κτλ. Και αυτό κάνει ο μπαμπάς των κοριτσιών τόσα χρόνια! Άρα αξίζει να λέγεται μπαμπάς!
ο πατερας τους ηταν εκει διπλα σου τη στιγμη που γεννηθηκαν...και θα ειναι και σε ολη την υπολοιπη ζωη τους....αυτη ειναι η γνωμη μου....και νομιζω οτι θα επρεπε και εσυ να μην εχεις καν τετοιες σκεψεις....